پیشنهادهای دوست داشتنی آخر هفته

یاد صبا

خانه‌موزه استاد صبا
وقتی که تاریخ موسیقی معاصر را بررسی می‌کنیم، نمی‌توانیم آن را بدون حضور نام ابوالحسن صبا بررسی کنیم. او یکی از بزرگ‌ترین نوازندگان و موسیقی‌دانان معاصر ایران بود که شاگردان بسیاری نیز پرورش داده و برای موسیقی ایرانی، فعالیت‌های بسیاری انجام داد. حالا خانه این موسیقی‌دان بزرگ، که به واقع خانه اجدادی او هم محسوب می‌شود، تبدیل به موزه شده است؛ آن هم به توصیه و سفارش خودش. این خانه‌موزه هم‌اکنون، در بهارستان، خیابان ظهیرالاسلام واقع شده. علی تجویدی، رحمت‌الله بدیعی، فرامرز پایور، منوچهر جهانبگلو، امیرهمایون خرم و... تنها بخشی از شاگردان مشهور استاد صبا بودند. گفتنی است که این خانه‌ در آبان53 بود که به موزه تبدیل شد؛ خانه‌ای که توسط پدرش که پزشک دربار ناصری بوده، خریداری شده. در این موزه، شما آثار و سازها و هر آنچه به این چهره شهیر موسیقی ایران مربوط باشد را مشاهده خواهید کرد. ضمن اینکه بخشی با عنوان عروسک‌های خانم صبا هم به این مجموعه اضافه شده که حاصل هنرمندی همسر او بوده است. عکس‌های قدیمی استاد را هم در این موزه می‌توانید تماشا کنید.






یادی از روشنفکر

  خانه‌موزه دکتر شریعتی
مکان‌ها به جز آجر و سیمان و گچ و... نیستند، این وقایع و اتفاقات و آدم‌ها هستند که وقتی در همسایگی یا تقاطع این مکان‌ها قرار می‌گیرند، باعث ارزش دادن به آنها می‌شوند. درست مثل خانه‌موزه دکتر شریعتی در جمالزاده شمالی؛ نرسیده به فاطمی. این‌جا هم خانه‌ای است مثل خانه‌های دیگر؛ قدیمی و همراه با مصالح معمولی. اما حضور فردی به نام دکتر علی شریعتی در آن، باعث شده تا پایتخت امروزه خانه‌موزه‌ای به اسم این شخصیت داشته باشد. این خانه در سال 1376توسط شهرداری از خانواده او خریداری شده و 9سال بعد نیز، رسماً کار خودش را به‌عنوان خانه‌موزه دکتر شریعتی آغاز کرد. ساخت خانه نیز به 1335تا 1340بازمی‌گردد. خانه ارزش معماری یا زینتی خاصی ندارد، ولی ثبت ملی شده؛ صرفاً‌ به‌دلیل تعلقی که به این چهره مشهور تاریخ معاصر ایران داشته است. اتاق کار شخصی دکتر در این موزه، کاملاً بازسازی شده و ازجمله آثاری که در این بنا نگهداری می‌شود، باید اسناد و مدارکی از دوران تحصیل، مکاتبات محرمانه ساواک درباره فعالیت‌های وی و نیز بازنشستگی اجباری وی با سمت معلم اشاره کنیم. این‌جا کتابخانه‌ای هم وجود دارد.




در امتداد شهر

  بوستان جوانمردان
تهران در سال‌های اخیر، سبزتر از گذشته شده است؛ چرا که بوستان‌هایی در آن ساخته شده‌اند که تا پیش از این وجود نداشتند. یکی از این بوستان‌ها را باید بوستان جوانمردان بدانیم؛ پارکی که تا قبل از آن به این شکل وجود نداشت. این پارک در روددره کن ساخته شده است و امکان و پیشنهادی مناسب برای یک شهرگردی چندساعته است. این بوستان در غرب تهران و حد فاصل همت و حکیم قرار دارد. نزدیکی آن به کوهپایه‌های البرز باعث می‌شود تا وقت‌هایی که هوا پاکیزه‌تر است، چشــم‌اندازهایی بی‌بدیل را پیش‌روی خودتان داشته باشید. ضمن اینکه کانکس‌های اجاره دوچرخه در این بوستان، فرصتی را برای شما فراهم می‌سازد تا بتوانید این منطقه را با رکاب‌زدن سیر کنید. مساحت فضای سبز این بوستان را 20هکتار اعلام کرده‌اند که در نوع خود جالب است. بوستان جوانمردان علاوه بر زیبایی‌های طبیعی و بصری خود، از انرژی تجدیدپذیر خورشید هم استفاده کرده است. ضمن اینکه تندیس‌های بزرگان و مشاهیر ایران و جهان هم در این بوستان جانمایی شده است که جنبه‌ای خاص و منحصر به فرد به آن بخشیده.




مرواریدی در شوش

  کاروانسرای خانات
شاید گذرتان به میدان شوش افتاده باشد، برای خرید چینی و ظروف شیشه‌ای و این دست چیزها. شاید هم شلوغی و قدیمی بودن این میدان و دور و بر آن به چشم‌تان آمده باشد اما آیا می‌دانید که در شمال این میدان، یک کاروانسرای قدیمی به اسم خانات وجود دارد که 10هزارمترمربع مساحت آن است؟ این کاروانسرا از زمان صفویه به یادگار مانده و الان نیز ثبت ملی شده است. حجره‌هایی در داخل آن تعبیه شده و سفره‌خانه‌ای هم در گوشه‌ای از آن کار می‌کند تا به مراجعان، خدمات بدهد. معماری این بنا نیز در نوع خودش جالب است و نظر هر بیننده‌ای را جلب می‌کند. این بنا تا زمان ناصری، با همان حصارهای صفوی محصور بود اما بعدها در زمان ناصری، با حصار ناصری تهران محصور شد. بعدها نیز ضلع جنوبی آن تا میدان شوش تداوم پیدا کرد. اگر خواستید سری به این‌جا بزنید، باید در شمال میدان شوش، خیابان صاحب‌جمع را پیدا کنید. به یاد داشته باشید که این کاروانسرا در زمان خودش، در جاده شهرری واقع شده بود.




در مسیر گیلاس

  بردگیم نامه‌ای به گیلاس
بردگیم‌ها بازی‌هایی فیزیکی و رومیزی هستند که از ساده به پیچیده آنها را در بازار می‌توانید تهیه کنید؛ که بازی‌های استراتژیک و کارتی، پیچیده‌ترین نوع این بازی‌ها محسوب می‌شوند. بازی نامه‌ای به گیلاس نیز یک بازی رومیزی خاص است که کارتی و از نوع منطق و ریسک‌ و رقابت‌محور محسوب می‌شود. تعداد بازیگران نیز از 2تا 4نفر است. البته اصل این بازی خارجی است که نمونه ایرانی و بومی‌شده آن را، نامه‌ای به گیلاس نام نهاده‌اند. در این بازی، شما باید سعی کنید نامه خودتان را به گیلاس خانم رسانده و بتوانید عشق و توجهش را جلب کنید. در طول این بازی، شما باید سعی داشته باشید از طریق ریسک کردن، منطق‌ورزی، پیش‌بینی و خواندن دست دیگران و کمی هم شانس، مانع نامه‌رسانی رقبا شده و بتوانید خودتان نامه‌تان را به گیلاس‌ خانم برسانید. این بازی چند دور دارد و شما باید در مجموع آنقدر بازی کنید که دیگران از میدان به‌در شده و تنها باقی بمانید. این بازی شامل 8نقش است و هر کارتی را که می‌کشید، به شما قدرت می‌دهد از قابلیت‌های نقش خودتان نهایت استفاده را ببرید.




این دانشجویان طناز

  سریال فوق‌لیسانسه‌ها
البته الان که دارید این مطلب را مطالعه می‌کنید، پخش این سریال شروع شده و کم‌کم در حال نزدیک شدن به نیمه‌های خود است. اما برای کسانی که چندان درگیر تلویزیون نیستند و با اینترنت و شبکه‌های ماهواره‌ای خودشان را سرگرم می‌کنند، باید عرض کنیم که سریالی ساخته شده است توسط سروش صحت؛ چه سریالی! در ژانر کمدی-رمانتیک. کاملاً به روز. یعنی هم اسمش به روز است، هم شوخی‌ها و داستان‌ها و روایت‌هایش. سروش صحت که ثابت کرده رگ خواب خنده مخاطب را بلد است، حالا در فوق‌لیسانسه‌ها هم این قضیه را به رخ می‌کشد. به همین دلیل است که این روزها خیلی‌ها پای تماشای این سریال می‌نشینند. در نویسندگی سریال، ایمان صفایی هم به کمک سروش صحت آمده. هوتن شکیبا، امیر کاظمی، امیرحسین رستمی، بیژن بنفشه‌خواه و... نیز از بازیگران شاخص این سریال هستند که وزن طنازانه آن را به‌شدت بالا برده‌اند. پخش این سریال از هفدهم آبان‌ماه شروع شده و قرار است که در 40قسمت به پخش خودش ادامه بدهد. شبکه سه هم پخش آن را عهده‌دار شده. پس تا دیر نشده، تماشای ادامه این سریال را از دست 
ندهید.


عکس‌ها و نقش‌ها

  سه نمایشگاه در سه گالری
از جمعه‌ای که گذشت، نمایشگاه‌های اتود، خط‌نگاره‌ها و زنگ تفریح از گالری‌های هور، آرت‌سنتر و اُ کار خودشان را شروع کرده‌اند. در نمایشگاه انفرادی گالری هور، آثاری از علی‌اکبر صادقی با عنوان اتود را مشاهده خواهیم کرد. صادقی در واقع از نقاش‌های مدرن ایرانی است که در آثارش، از نقاشی‌های سنتی و سبک‌های سنتی ایرانی هم به‌شدت سود برده. در واقع نقاشی‌ها و آثار او را باید در جایی در تقاطع فراواقع‌گرایی و اسطوره دانست. پس اگر علاقه‌مندید بازدیدی از این آثار داشته باشید،باید سری به خیابان مطهری بزنید اما در گالری آرت‌سنتر، نمایشگاه انفرادی نقاشی‌خط‌های ابراهیم حقیقی با عنوان خط‌نگاره‌ها را شاهدیم که از بیست‌و‌چهارم آبان کارش را شروع کرده. برای تماشای این آثار می‌توانید به باغ انجمن خوشنویسان واقع در بلوار اندرزگو بروید. در گالری اُ نیز، نمایشگاه انفرادی عکس محبوبه کرملی برقرار است که در خیابان سنایی واقع شده. این عکس‌ها در واقع شامل عکس‌هایی از دختران نوجوان و جوان 16تا 18ساله در محیط مدرسه است؛ جایی که از مرز یک دختر نوجوان حرکت کرده و به دنیای یک دختر بزرگسال وارد 
می‌شوند.


پونه‌کوهی و کشک

  غذاهای محلی نطنز
معمولاً عادت کرده‌ایم که در استان اصفهان، سروقت شهرهای اصفهان و کاشان برویم، غافل از اینکه در همین فاصله نزدیک با تهران، شهری به نام نطنز قرار دارد که هم برای خودش کلی جاذبه گردشگری دارد و هم کلی غذای محلی که می‌تواند حسابی شما را به‌وجد بیاورد. از محصولات این منطقه می‌توان به گلابی، به، زعفران، جوزقند، انار و گردو اشاره کرد. جوزقند همان عنوان محلی تحفه نطنز است که دیگر همه می‌شناسند. این محصول از میوه‌ای به نام الگ که فقط در آبادی‌های نطنز به‌دست می‌آید و مغز گردوی آسیاب شده و خاک قند درست می‌شود. از جمله غذاهای محلی این دیار، می‌توان به آش کشکبا اشاره کرد که معروف است. این ‌آش، از گوشت، اسفناج، جو، پیاز، پونه‌کوهی و کشک تهیه می‌شود و از غذاهای محلی روستای فریزهند نطنز است و طعمش برای همیشه در یاد و حافظه غذایی شما خواهد ماند. از دیگر غذاهای محلی نطنز باید به‌ آش محلی جو، قلیه‌ماهی، کشک بادمجان، کوفته، ‌شامی، کاچی و... اشاره کنیم. نطنز بین راه کاشان به اصفهان واقع شده و به باغشهر تاریخی ایران معروف است.


دیدار با کباب‌لقمه‌ها

  غذاکده‌های اطراف تجریش
درباره تجریش و بازارچه و امامزاده‌صالح قبلاً زیاد نوشته‌ایم اما درست مثل هر مکان دیگری، شاید از منظر غذایی و شکم‌گردی به آن نپرداخته باشیم. برای این روزهای نسبتاً سرد، البته گذر از بازارچه سرپوشیده تجریش و همچنین سر زدن به بقعه مقدس امامزاده صالح علیه‌السلام، گزینه‌ای عالی می‌تواند باشد. اما آن حوالی، رستوران‌ها و غذاکده‌های خوبی هم دارد که می‌تواند برای شما، یک شکم‌گردی به یادماندنی را ثبت و ضبط کند. نخستین پیشنهاد، کباب‌لقمه‌های آن حوالی است که کم هم نیستند. البته یکی دو مورد را که داخل بازار هستند ، برخی از مراجعان پسند نکرده‌اند و گفته‌اند که کیفیت گذشته را ندارد و شاید برای یک‌بار بد نباشد؛ ولی نه برای همیشه مراجعه کردن. به هر حال ما کلی معرفی می‌کنیم. علاوه بر کباب لقمه، ویتامینه‌ها و آش‌سراها و فلافلی‌ها و فست‌فودهای این منطقه هم حرف‌هایی برای گفتن دارند. رستوران‌های شیک آن هم که مثل هر جای دیگری می‌توانند گزینه‌ای نسبتاً گران‌قیمت‌تر برای غذاگردی تهرانی‌ها و غیرتهرانی‌ها باشند اما در اصل، گزینه اول ما همان کباب‌لقمه‌های معروف است و البته کمی هم آش‌هایی که دارد. حیف است که آن حوالی بروید و این تجربه‌ها را نداشته باشید.


هدف، نشانه، شلیک

  باشگاه تیراندازی
بیشتر تجربه‌های هیجان‌گردی را می‌شود در حوزه ورزش‌ها طبقه‌بندی کرد. ازجمله این ورزش‌ها هم می‌توانیم به ورزش‌هایی که ریشه در تاریخ بشری دارند، اشاره کرد؛ ازجمله تیراندازی. تیراندازی در کل ورزشی است که هم جنبه تفریحی دارد و هم جنبه هیجانی. بعید است با گروهی راهی یک باشگاه ورزشی تیراندازی شده و حسابی به وجد نیایید. پیشنهاد ما به شما این است که سروقت تیروکمان‌ها بروید. این تیروکمان‌ها در 2نوع ریکرو و کامپوند ساخته می‌شوند. مدل اول را طبق اصول باستانی و سنتی ساخته‌اند و البته برد محدودی دارد اما نمونه دوم که کشش بیشتری دارد، برد بیشتری را هم نصیب شما خواهد کرد. البته پیشنهاد نمی‌کنیم که این ورزش را به‌طور خودکار انجام بدهید؛ چرا که ممکن است امنیت لازم را ایجاد نکرده باشید. به هر حال سعی کنید یک باشگاه تیراندازی پیدا کرده و این ورزش را آن‌جا انجام بدهید. از جمله این باشگاه‌ها، می‌توان به باشگاه‌ تیروکمان توچال اشاره کرد که امکانات خوبی در این زمینه دارد. در این باشگاه و در رده‌های نونهالان و نوجوانان و بزرگسالان و به 2 سبک حرفه‌ای و تفریحی، می‌توانید اقدام به انجام این ورزش کنید؛ هم خانم‌ها و هم آقایان.


اسکی روی برف‌ها

  پیست اسکی دیزین و توچال
برف می‌تواند شهر را به هم بریزد و برای خیلی‌ها تولید دردسر کند اما وقتی که برف می‌بارد، می‌تواند فرصتی مناسب برای انجام بعضی از ورزش‌ها هم باشد؛ ازجمله اسکی‌. البته طبق تصویری که فیلم‌ها و سریال‌ها برایمان ساخته‌اند، عادت داریم که اسکی را بیشتر ورزش مایه‌دارها بدانیم اما همیشه هم اینطور نیست؛ هرچند که قصد نداریم بگوییم که ورزش کم‌خرجی است اما طوری هم نیست که نتوانید انجامش بدهید. در تهران، پیست‌های اسکی دیزین و توچال از همه معروف‌تر هستند و حتی افرادی از شهرهای دیگر نیز راهی این مناطق می‌شوند تا از این پیست‌ها استفاده کنند. شما هم می‌توانید از این فرصت نهایت استفاده را داشته باشید، چرا که نه؟ این پیست‌ها حتی امکانات پذیرایی و استقرار هم دارند؛ طوری که حتی در توچال می‌توانید شب را هم در هتل بمانید. برای انجام ورزش اسکی، باید تجهیزات و لباس خاصی داشته باشید و کمی هم آموزش ببینید. می‌دانیم که همه اینها برایتان هزینه‌ای در‌بر‌دارد و در این وضعیت شاید نظرتان این نباشد که چنین هزینه‌ای را صرف کنید، اما برای یکی، دو بار در سال، تجربه اسکی‌ در کوه‌های سفیدپوش شمال تهران، می‌تواند به یادماندنی باشد.


شب‌های گرم تهران
  کافه‌ها و کافی‌شاپ‌ها
بیشتر مردم شب‌های سرد ترجیح می‌دهند که بیرون نروند، تنها به این دلیل که هوا سرد است و باید کلی شال و کلاه کنند و... اما همیشه راهی وجود داشته و دارد. اگر خاطرتان مانده باشد، یک‌بار درباره کافه‌بازی‌ها صحبت کردیم. اما حالا می‌خواهیم درباره خود کافه‌ها صحبت کنیم. انواع و اقسام کافه‌ها در گوشه و کنار شهر وجود دارد که می‌توانند گزینه‌ مناسبی برای شب‌گردی در پایتخت باشند. این تنوع هم به روحیات افراد برمی‌گردد. بعضی از کافه‌ها فضای غالباً روشنفکری دارند، بعضی فضای دانشجویی، بعضی فضای عادی‌تر و در ادامه نیز به کافی‌شاپ و... هم می‌رسند. اما در کل، کافه‌ها فضاهایی دنج هستند برای یکی، دو ساعت استقرار. دیگر بهانه‌ای هم ندارید که هوا سرد است یا نمی‌توانید زیر برف و باران بمانید. کافه‌گردی و کافه‌مانی در کل یکی از تفریحات رایج در کشورهای توسعه‌یافته است، پس چرا ما به سمت و سوی چنین تفریحی نرویم؟ کافه‌هایی هم هستند که کتاب و دیگر محصولات فرهنگی را هم ارائه می‌دهند. موسیقی هم که جزئی جدانشدنی از حیات کافه‌هاست. کافه‌گردی پیشنهادی بی‌بدیل برای این شب‌های سرد است.


چرخی بزن...
  بزرگ‌ترین مرکز خرید زعفرانیه
شب است و سرد است و هوس شهرگردی هم به سرتان زده. البته که پیشنهادهای زیادی می‌توانیم مطرح کنیم اما هر پیشنهادی باید زیر یک سقف باشد؛ یعنی جایی باشد که هم از سرما و باد و باران و برف در امان باشید، هم جاذبه‌های زیادی برایتان داشته باشد. به این منظور اگر گذرتان به محله زعفرانیه افتاد، می‌توانید به مرکز خرید پالادیوم سری بزنید. البته اهل محل از استقرار این مرکز خرید حسابی شاکی هستند، چرا که حسابی رفت‌وآمد و جای پارک و... را در محل مختل کرده. اما به هر حال این مرکز خرید، جایی است که می‌توانید چند ساعتی در آن چرخ بزنید. هم برای خرید، هم برای تفریح، هم برای صرف غذا و هم برای کتاب و مطالعه و... امکاناتی در اختیار شما می‌گذارد و چه چیزی از این بهتر؟ طراحی این مرکز خرید بزرگ طوری صورت گرفته که هر کسی، با هر بنیه اقتصادی بتواند در آن خرید کند. به همین دلیل نیازی نیست نگران جیب خودتان باشید؛ حتی می‌توانید چند ساعتی در این مرکز خرید، بدون هیچ خریدی، فقط چرخ بزنید. ضمن اینکه می‌توانید همه‌‌چیز را هم خیلی اقتصادی و به‌صرفه‌ تمام کنید.



بزرگ‌ترین یخچال 
  روستای ترشنبه
از جاذبه‌های طبیعی استان تهران، باید به روستاهای آن اشاره کنیم که به واقع، خانه‌هایی در دل طبیعت و آفرینش هستند. بیشتر این روستاها در غرب و شمال و شرق تهران واقع شده‌اند اما در جنوب تهران و پایتخت نیز، روستاهای زیادی وجود دارند که می‌تواند یک طبیعت‌گردی مناسب را برای شما به ارمغان بیاورد. روستای ترشنبه یکی از همین روستاهاست که دست‌ بر قضا در میان 150هکتار زمین زراعی هم وجود دارد. این روستا علاوه بر کارکرد طبیعت‌گردی، کارکرد تاریخی هم دارد؛ کمی کمتر از5قرن سابقه دارد. البته این روستا در نیمه‌اول سال، حسابی سرسبز و زیباست؛ ولی به هر حال در این روزهای سرد سال هم جاذبه‌های طبیعی خودش را دارد. از جاذبه‌های ترشنبه، آن است که یک یخچال قدیمی هم دارد که به تعبیری، بزرگ‌ترین یخچال قدیمی تهران بوده. در روزگاران گذشته که پایتخت پیشرفت نکرده بود، از این یخچال‌ها برای ساخت و نگهداری یخ جهت استفاده در تابستان‌‌ها استفاده می‌شده. این روستا در بزرگراه آزادگان، جاده اسلامشهر واقع شده است. به‌نظر می‌رسد برای یک گشت‌و‌گذار طبیعت‌گردانه روستای ترشنبه گزینه بدی نباشد.



مینیاتوری از طبیعت
  پارک ساعی
قبلاً هم گفته‌ایم و باز هم می‌گوییم که مکان‌ها کارکردهای مختلفی دارند و صرفاً دارای یک کارکرد نیستند. یک مکان در عین اینکه می‌تواند تفریحی باشد، حتماً می‌تواند حائز کارکردهای تجاری و طبیعی و... هم باشد. این روزها که گاه‌و‌بیگاه بارندگی‌هایی را هم داریم، طبیعی است که خیلی‌ها دوست داشته باشند در خانه‌های گرم‌شان بمانند و حال و حوصله طبیعت‌گردی نداشته باشند. به این منظور، شاید پیشنهاد پارک ساعی گزینه مناسبی باشد. تعجب می‌کنید؟ این پارک، البته در دل شهر واقع شده و بیشتر مردم با آن آشنا هستند. ولی جالب است بدانید که این پارک یک باغ‌وحش کوچک هم دارد و در آن می‌توانید حیواناتی نظیر خرگوش‌، طوطی‌وحشی‌، سنجاب‌، غاز، مرغابی‌، قوچ ارمنی‌، اردک‌، مرغ عشق‌، فنچ‌، قو، قرقاول‌، بلدرچین‌، کبک‌، مرغ و خروس‌، مرغ چینی پشمالو، کبوتر، لاک‌پشت‌، طاووس و مرغ شاخ‌دار را مشاهده کنید. ضمن اینکه ساختار پارک را هم جنگلی طراحی کرده‌اند و در بخشی از آن نیز باغ ژاپنی را می‌توانید مشاهده کنید. برکه‌ها و مسیر پیاده‌روی پارک هم که جای خودش را داشته و دارد. در واقع این‌جا مینیاتوری از طبیعت دل شهر می‌تواند باشد.


یک مرد، یک شهر
  قیدار
  رضا امیرخانی
البته رضا امیرخانی کتاب خوب کم ندارد، اما به هر حال خواندن رمانی با یک موضع خاص، می‌تواند برای هر کسی گیرایی داشته باشد. امیرخانی که تا پیش از «قیدار»، توانسته بود رمانی چون «من او» را منتشر کرده و ادای دینی به تهران قدیم داشته باشد، بد ندیده که در ادامه از این اطلاعات به‌دست‌آمده‌اش استفاده برده و رمان قیدار را هم به رشته‌تحریر درآورد. بعضی‌ها هم می‌گویند که شخصیت‌های این دو کتاب، شباهت‌های زیادی به هم دارند و حتی برخی از شخصیت‌های «من او»، در قیدار هم حضور داشته و دارند. قیدار، نام مردی است که یک شخصیت خاص و لوطی‌منش دارد. او مانند پهلوانان قدیمی، هم قدرت زیادی دارد، هم بخشنده است و هم اهل گذشت و مرام و معرفت و ارزش‌هایی که امثال مسعود کیمیایی و دیگران، سعی می‌کنند در فیلم‌هایشان بازنمایی و خاطره‌نمایی کنند. قیدار در اصل یک گاراژدار است که از روی مردانگی، با زنی ازدواج کرده و سپس با گاراژداری دیگر در می‌افتد و ماجرا همینطور ادامه پیدا می‌کند؛ سرانجام هم مشخص نمی‌شود سرنوشت آنها چه می‌شود.



یادگاری‌های مارکز
  رسوایی قرن و دیگر نوشته‌های مطبوعاتی
  گابریل گارسیا مارکز
وقتی که از تاریخ ادبیات منثور و داستانی جهان صحبت می‌کنید، نمی‌توانید بدون نام گابریل گارسیا مارکز این ادبیات را تصور کنید. به‌نظر می‌رسد این چهره، جزو کسانی است که عملا تصور ادبیات داستانی را بدون وجود خودش، امکان‌ناپذیر کرده. حالا از مارکز، کتابی ترجمه و نشر یافته که می‌تواند خواندن آن برای هر کسی جالب باشد. کتاب «رسوایی قرن و دیگر نوشته‌های مطبوعاتی» مارکز، شامل یادداشت‌هایی است که در مطبوعات چاپ کرده. بد نیست بدانید که این نویسنده، روزگاری برای مطبوعات نویسندگی می‌کرده و حتی خبرنگار هم بوده است. خود او درباره اهمیت این کتابش نوشته:«نه دلم می‌خواهد مرا با «صدسال تنهایی» به یاد بیاورند، نه با جایزه‌ نوبل. دوست دارم با نوشته‌های مطبوعاتی‌ام از من یاد کنند». و نیز:«من اساساً یک روزنامه‌نگارم. سراسر زندگی‌ام هم روزنامه‌نگار بوده‌ام. آثارم، کتاب‌های یک روزنامه‌نگار است. حتی اگر در آنها به‌وضوح این موضوع دیده نشود». این کتاب با ترجمه علی شاکر و مقدمه دکتر محمدمهدی فرقانی، دانشیار دانشکده علوم ارتباطات دانشگاه علامه، از سوی نشر خزه راهی بازار شده که شامل 42یادداشت مطبوعاتی از این ابرنویسنده آمریکای لاتین است.