یادی از گندمزارهای محله صادقیه

محله صادقیه در غرب پایتخت یکی از محله‌های نوپا در تهران به شمار می‌آید و مهاجرت‌های بی‌شمار به آن بخش از منطقه نقش مهمی در شکل‌گیری محله صادقیه داشته است. با وجود مراکز تجاری، آپارتمان‌های بلندبالا و بوتیک‌های پر زرق و برق دیگر نمی‌توان اثری از بافت قدیمی محله صادقیه یا همان (آریاشهر) پیدا کرد. «داریوش محسنی» یکی از معتمدان محله صادقیه درباره محله‌اش می‌گوید: «صادقیه از قدیم جزو اراضی طرشت بود. تا چشم کار می‌کرد می‌توانستید زمین‌های گندمزار را ببینید. سال 1320 در دوره پهلوی دوم زمانی بود که پایتخت در حال مدرن شدن بود و مهاجرت به تهران حرف اول را می‌زد. اواخر دوره دوم سال 1342 به بعد ساخت‌وساز در شهرآرا و آریاشهر شروع شد. طی سال‌های 1345 تا 1365 این محله با تغییرات زیادی مواجه شد. به‌طوری که خیابان خسرو، آسفالت، فلکه دوم صادقیه، ساخته و همزمان ساخت بلوار شهید گلاب شروع شد. اگرچه ساکنان اولیه محله صادقیه بیشتر یزدی بودند ولی به مرور ترک زبان‌ها هم در این محله ساکن شدند. با افزایش جمعیت در این محله، اهالی امیدوارند مدیران شهری مانع از افزایش ساخت‌وساز در این منطقه شوند.»