گمشده در مترو، پیدا شده در ستاد

موسی علوی

هرقدر که حواستان جمع باشد، باز هم حواستان پرت خواهد شد؛ حالا به هر دلیلی. ممکن است که این حواس‌پرتی توی قطارهای زیرزمینی با آن همه جمعیت ریزودرشت اتفاق بیفتد. اما در این صورت، چه باید کرد؟ کجا باید رفت؟ اصلا امیدی هست؟ 

ستادی برای گمشده‌ها 

در اعلان‌های مربوط به اشیای گمشده که در سایت مترو موجود است، آمده: «صاحبان اشیاء از ساعت7:30 لغایت 16:30روزهای شنبه تا پنجشنبه با تلفن 33900171و 33900172 تماس گرفته و یا با در دست داشتن اصل شناسنامه یا کارت ملی و کپی از آن به ستاد اشیای اصلی گمشده شرکت بهره‌برداری راه‌آهن شهری تهران و حومه واقع در ایستگاه امام‌خمینی(ره) خروجی خیام مراجعه نمایند.» پس مترو، ستادی به این منظور دارد و هرکسی می‌تواند با یک مراجعه، ببیند که شیء گمشده‌اش، تحویل این ستاد شده یا نه؛ ستادی که از همان ابتدای شروع به‌کار مترو، فعال شد. تحویل اشیای گمشده در هر ایستگاه هم یا به مأموران مترو یا به دفتر مدیریت و دیگر کارکنان آن صورت می‌گیرد و امر پیچیده‌ای نیست.

سرنوشت گمشده‌ها

اما برای اشیای گمشده چه اتفاقی می‌افتد؟ این اشیاء، به‌صورت دقیق در سامانه ستاد ثبت شده و تا مرحله تحویل به صاحبانشان ، همه مراحل به خوبی رصد می‌شود. ضمن اینکه هر وسیله‌ای، ابتدا یک هفته‌ در انتظامات همان ایستگاه باقی می‌ماند تا اگر مسافری که شیء را گم کرده به آنجا مراجعه کرد، بتواند آن را تحویل بگیرد. درصورتی که صاحب این شیء مراجعه نکند، آن را به ایستگاه مرکزی هر خط می‌فرستند و بعد از آن هم، سر از ستاد مرکزی در همان ایستگاه امام‌خمینی در‌می‌آورد. این اشیاء به‌صورت تفکیک شده، در سایت مترو موجود و قابل دسترسی است. در نهایت نیز بعد از 2ماه، این اشیاء در صورتی که مراجعه‌کننده‌ای نداشته باشند، تحویل انبار فجر حضرت امام که مربوط به اموال بلاصاحب و بلاوارث می‌شود، خواهد شد. مدارک شناسایی بلامراجع نیز به مراکز صادرکننده ارسال خواهد شد.

چه چیزهایی جا می‌ماند؟

اشیای گمشده در مترو هم همه مدل هستند؛ از موبایل و ساعت مچی و کاپشن گرفته تا کوله‌های پر از کتاب که گاهی کسی برای دریافت آنها مراجعه نمی‌کند. در این میانه، البته چک‌های مبلغ بالا، عینک‌های آفتابی ریبن اصل، چتر و کلاه، صندلی تاشو، پستانک نوزاد، النگوی طلا، عصا، مدارک شناسایی و... هم به چشم می‌خورد. این اشیاء حتی فصل به فصل هم متنوع‌اند؛ در تابستان‌ها بیشتر عینک دودی و بادبزن و... و در زمستان‌ها بیشتر ژاکت و چتر و دستکش و...  حتی ماه‌به‌ماه هم نوع این اشیاء متفاوت است؛ در اسفندماه بیشتر خریدهای نوروزی و در شهریور ماه، بیشتر لوازم‌التحریر و کتاب و... .  از عجیب‌ترین اشیای جامانده هم می‌شود به ظرف غذای پر از ناهار، چوب بیلیارد، کالسکه بچه، طاقه پارچه و حتی دندان مصنوعی اشاره کرد!

 اینکه چطور می‌شود چند طاقه پارچه و کالسکه به این بزرگی را فراموش کرد که دیگر جای خود دارد.

کمی عجیب

اشیای گمشده فروردین امسال را، 7ردیف تشکیل می‌دهند. این ردیف‌ها شامل کیف جیبی، کارت شناسایی، گواهینامه و کارت سوخت و کارت ماشین، شناسنامه و کارت ملی، ملزومات، کارت پایان خدمت یا معافیت یا گذرنامه و دفترچه خدمات‌درمانی هستند. عجیب‌ترین این اشیاء که آدم می‌ماند چطور باید یک نفر آنها را جا بگذارد، عبارتند از: لپ‌تاپ، دار قالی (!)، دستگاه دی‌وی‌دی، دستگاه کارتخوان، دستگاه اپیلاسیون!