• پنج شنبه 30 فروردین 1403
  • الْخَمِيس 9 شوال 1445
  • 2024 Apr 18
پنج شنبه 25 بهمن 1397
کد مطلب : 47750
+
-

مزه‌های آشنا

غذاهای بین‌المللی که طعم ایرانی گرفتند

شاید برایتان جالب باشد که بدانید برخی از غذاهایی که تصور می‌کنید کاملا ایرانی هستند، ریشه‌شان به کشورهای دیگر برمی‌گردد و طی چندین سال  وارد فرهنگ غذایی ما شده‌اند. این غذاها به مرور طعم و مزه ایرانی گرفته‌اند و به‌عنوان غذاهای محبوب ایرانی در سفره‌هایمان جاگرفته‌اند. در ادامه تاریخچه برخی از این غذاها را برایتان ذکر کرده‌ایم.

فلافل


فلافل به‌معنای گلوله سرخ شده نخود و ادویه‌جات است. این غذا در خاورمیانه و به‌ویژه اهواز، بیروت، دمشق و بغداد، ایلام، آبادان و بندرعباس زیاد استفاده می‌شود. کلمه فَلافِل برگرفته از کلمه «فلفل» است. این کلمه گسترش پیدا کرده و در زبان‌های دیگر ازجمله زبان فارسی (پلپل) استفاده شده و به مرور به فلافل تغییر پیدا کرده ‌است. بعضی معتقدند که فلافل غذایی ساخته شده توسط قبطیان مصر (مسیحیان مصر) برای روزهای روزه‌داری مسیحیان بوده است. پس از آن این غذا توسط قبطیان به شام و سایر کشورها گسترش یافته‌است. برخی دیگر عنوان می‌کنند که این غذا نخستین بار در فلسطین طبخ شده و سپس در خاورمیانه با استقبال زیادی مواجه شده است.

ماکارونی



در یک کتابچه منتشر شده از مؤسسه ملی ماکارونی آمریکا، هنر ساخت ماکارونی متعلق به یک دوشیزه چینی ذکر شده است. در داستانی که در این کتاب منتشر شده آمده است که روزی یک دوشیزه چینی طبق معمول که مشغول تهیه خمیر نان بود، حین کار با یک ملوان ایتالیایی مشغول گفت‌وگو شد و کارش را فراموش کرد. در این حین، خمیر از ظرف به روی میز ریخته و به‌صورت رشته‌رشته از میز آویزان شد. با تابش آفتاب روی رشته‌ها آنها به سرعت خشک شدند. ملوان ایتالیایی که نامش اسپاگتی بود، با دوشیزه چینی تصمیم گرفتند اطلاعات و نحوه به‌وجود آمدن رشته‌ها را نزد خود مخفی نگه‌دارند. آنها داخل کشتی، رشته‌ها را در آبگوشت جوشان پختند و با مصرف رشته‌های پخته شده، دریافتند چقدر آنها خوردنی و خوشمزه شده‌اند. بدین‌ترتیب نحوه تولید ماکارونی، برحسب تصادف کشف شد. آقای اسپاگتی پس از بازگشت به ایتالیا به فکر خوشمزه کردن و مغذی کردن این رشته‌ها افتاد و موجب شد ایتالیا به‌عنوان بزرگ‌ترین مصرف‌کننده این نوع غذای گندمی مطبوع تلقی شود. به‌نظر می‌رسد، حدود 800سال قبل در ایتالیا تولید ماکارونی برای نخستین بار شروع شده و ادامه یافته است. پس از آن برای نخستین بار در سال ۱۲۹۲، مارکوپولو در سفری که به آسیا داشت، ماکارونی را برداشت و با خود به آسیا برد. در قرن ۱۲ با افزایش رشد جمعیت و کمبود مواد غذایی، ماکارونی کم‌کم تبدیل به غذای اصلی مردم شد. همچنین برای نخستین بار در اواخر قرن۱۸‌ سس گوجه به ماکارونی اضافه شد. اسپانیایی‌ها نخستین ملتی بودند که گوجه را به ماکارونی افزودند و پس از آنها این دستورالعمل در تمام اروپا و مدیترانه رایج شد.

الویه



سالاد الویه، سالادی روسی و نوعی غذای سرد است که از طبخ گوشت یا مرغ یا کالباس به همراه سیب‌زمینی آب‌پز و سس مایونز و خیارشور و دیگر مواد غذایی درست می‌شود. این سالاد در ایران به «سالاد الویه» و در اروپا و آمریکای لاتین به «سالاد روسی» معروف است. این سالاد در سده نوزدهم میلادی توسط لوسین الیویه، سرآشپز بلژیکی فرانسوی‌تبار در مسکو ابداع شد و به‌تدریج در کشور روسیه، کشورهای اروپایی و بسیاری دیگر از کشورهای جهان طرفداران زیادی پیدا کرد. این سالاد سال‌هاست که به‌عنوان یکی از اقلام اصلی شام شب سال نو در روسیه و کشورهای شوروی سابق قلمداد می‌شود. متأسفانه هیچ اطلاعاتی راجع به نحوه ورود این غذای لذیذ به ایران وجود ندارد.

کباب ترکی



مانند هر مورد مشهور و پرفروش دیگری اختراع کباب ترکی هم مدعیان مختلفی دارد. از یونان گرفته تا ترکیه هر کسی ادعای این را دارد که نخستین تهیه‌کننده دونر کباب است. اما در بین ادعاهای موجود «قدیر نورمان» سرآشپز ترکی یکی از مهم‌ترین کسانی است که نامش به‌خاطر درست کردن این غذا مشهور شده است.
 نام نورمان از سوی اتحادیه دونر کباب ترکیه به‌عنوان مخترع کباب ترکی در سال ۲۰۱۱ تأیید شده است. قدیر نورمان از سال۱۹۷۲ در آلمان غربی رستوران‌دار بود و خیلی زود متوجه شد که ساکنان برلین شلوغ نیاز به غذایی دارند که سریع آماده شود و بتوانند راحت با خودشان حمل کنند. به همین دلیل او درست کردن کباب ترکی را شروع کرد و این غذا خیلی زود در میان آلمانی‌ها و بعد کشورهای دیگر محبوب شد. دونر در زبان ترکی به‌معنای چرخنده و چرخان است و به همین‌خاطر غذایی که با بریدن گوشتی که با گردش دور آتش به حالت عمودی درست می‌شد نام دونر کباب را گرفت. کباب ترکی یکی از غذاهایی است 25سال پیش وارد ایران شد و به‌علت سازگاری با مزاج ایرانیان بسیار سریع در میان مردم محبوب شد.

شیشلیک


شیشلیک نوعی کباب محبوب در کشورهای ایران، مغولستان، روسیه، گرجستان، ‌ارمنستان، اوکراین، ‌لهستان، ترکیه و بخش‌هایی از اروپای مرکزی است. متأسفانه اطلاعات کاملی درباره مبدا  اولیه طبخ این غذا وجود ندارد و مشخص نیست که این کباب لذیذ برای نخستین بار توسط چه کسانی طبخ شده است. اما طبق روایت‌های موجود، برای نخستین بار در سال۱۳۴۵ فردی به نام «حسین ایزدی» کباب شیشلیک را به مردم مشهد معرفی کرده است. شیشلیک سال‌های بعد توسط او و فرزندانش معروف شده و در سراسر ایران گسترش پیدا کرده است.

 

این خبر را به اشتراک بگذارید