پس از 40 سال

حمیدرضا زاهدی/ مترجم و روزنامه‌نگار
چندین سال پیش با دوستی که ستون «40سال پیش در همین روز» روزنامه اطلاعات را تدوین می‌کند، گفت‌وگو می‌کردم. خبر جالبی دیده بود و برایم تعریف کرد. یک دانشجوی تئاتر برنده بلیت بخت‌آزمایی شده بود. با او مصاحبه کرده بودند که می‌خواهی با پولی که برنده‌ شده‌ای چه کنی و او بی‌درنگ جواب داده بود که می‌خواهم آن را صرف توسعه تئاتر کنم. نمی‌دانم این کار را کرد یا نه، اما نفس این فکر خود واجد ارزش است. او استاد محمدعلی کشاورز بود. در آن موقع جوانی بود دانشجو. همان خرده‌پولی که عایدش می‌شد را می‌خواست صرف هنر تئاتر کند. این اخلاق یگانه است که هنرمند راستین را ماندگار می‌کند. محمدعلی کشاورز، عزت‌الله انتظامی، علی نصیریان و...

انتظامی به همین ویژگی چنان درخشید که حتی 94سال زندگی هم برایش کم بود. گرچه هیچ‌وقت تمام نمی‌شوند اما نام نیکی که در خاطر ما از آنها به یادگار است نتیجه بزرگی منش و عشق تمام‌نشدنی‌شان به مردم است. کشاورز و انتظامی یک نمونه از دلایل این جاودانگی‌اند.