
ریو براوو
وسترن سنتی با کلانتر آشنا

اغلب عناصر آشنای ژانر وسترن در فیلم «ریو براوو» به کارگردانی هوارد هاکس جمع شدهاند. برای هر تماشاگری که چند وسترن در زندگیاش دیده باشد، فیلم هاکس نمونه آشنایی است؛ کلانتر محکم و استواری که قهرمان اصلی فیلم است و نقشش را هم آشناترین کلانتر تاریخ سینما، جان وین بازی میکند. دوست نزدیک کلانتر که دچار ضعف و مشکل است (دین مارتین). پیرمردی وراج در نقش وردست که قرار است به فیلم بار طنز بدهد(والتر برنان). همه شخصیتهای ریوبراوو از دل سنت وسترن میآیند، ولی به لطف درک شهودی هاکس، چیزی به آنها اضافه شده که در عین آشنایی، جلوه و جلایی بیشتر از تیپ وسترنهای معمول دارند. ریو براوو همچنین نمونه مثالزدنی تمرکز و دقت در حفظ خط محوری درام است. فیلم بهندرت از گرهی که در ابتدای داستان ایجادشده به نقاط دیگر گریز میزند. رابین وود فیلم هاکس را چنین توصیف کرده است: «ریو براوو سنتیترین فیلمهاست. تمامی هاکس بلافاصله پشتش است و تمامی سنت وسترن و در ورای آن خود هالیوود قرار دارد. اگر قرار میشد فیلمی انتخاب کنم که بر موجودیت هالیوود صحه بگذارد، تصور میکنم ریو براوو را انتخاب میکردم. هنگامیکه کار هاکس سرسختانه سنتی است، خود او کاملترین حالتهای شخصی و فردیاش را دارد؛ هرچه اساس آشناتر باشد، آزادانهتر احساس میکند خودش است. رد همهچیز را در ریو براوو میتوان تا سنت وسترن دنبال کرد؛ با این حال، همهچیز در فیلم هاکس اساسی است. هر شخصیت، هر موقعیت و هر صحنه را او یقینا به همان نحوی بیان میکند که هر جزء یک فیلم آنتونیونی، آنتونیونی را بیان میکند.» داستان فیلم «ریو براوو» از این قرار است که کلانتر ریو براوو که شهری مرزی و کوچک در تگزاس است، برادر سلطان گلهداری منطقه را به اتهام قتل دستگیر میکند. گلهدار بزرگ میکوشد تا با کمک هفتتیرکشهایش برادرش را آزاد کند. معاون سابق کلانتر و پیرمردی لنگ و دعوایی، تنها یاران کلانتر هستند. در این بین پت ویلر یکی از دوستان کلانتر به قتل میرسد و جوانی که از افراد ویلر بود نیز به گروه محافظان زندان میپیوندند و بر مردان خبیث شهر غلبه میکنند. فیلمنامه این فیلم توسط ژول فورتمن و لی براکت، براساس داستان کوتاه «ریو براوو» اثر بی.اچ. مک گرامپ بل، نوشته شده است. ریو براوو در استودیوی اولد توسان استودیوز در خارج از توسان، آریزونا با شیوه تکنیکالر فیلمبرداری شد. در سال ۲۰۱۴، ریو براوو توسط «کتابخانه کنگره» از نظر فرهنگی، تاریخی یا زیباییشناختی، اثری ارزشمند و مهم تلقی و برای حفظ در ثبت ملی فیلم انتخاب شد.