گردشگری پایدار در «پالنگان»
به تازگی در نشست اجلاس بریکس در برزیل روستای پالنگان به‌عنوان نمونه‌‌ای موفق از توسعه گردشگری پایدار با حفظ هویت و فرهنگ بومی معرفی شد. این روستای تاریخی و پلکانی در کردستان قرار گرفته و جاذبه‌های فراوانی برای گردشگران دارد.
جذابیت‌های پالنگان
دهیار پالنگان به همشهری می‌گوید: «یکی از جذابیت‌های پالنگان این است که یک رودخانه پرآب و سرد آن را به 2 قسمت تقسیم می‌کند. بالادست روستا دارای چشمه‌های آبی است که آب آشامیدنی اهالی روستا از آنجا سرچشمه می‌گیرد. این چشمه‌ها آب آشامیدنی اهالی را تامین می‌کنند و پس از آن، آب چشمه‌ها به داخل یک سازه بتنی سرازیر می‌شود و به پایین‌دست روستا می‌رود.» نعمان بشیر با اشاره به پرورش ماهی قزل‌آلای خال قرمز در پایین‌دست روستا می‌افزاید: «بافت پلکانی و طبقاتی همراه با معماری سنگی مربوط به 8هزار سال پیش یکی دیگر از جاذبه‌های گردشگری روستای پالنگان است. »
الگوی گردشگری پایدار
روستای پالنگان چگونه به الگوی گردشگری پایدار تبدیل شده است؟ دهیار پالنگان با بیان اینکه این روستا گرم‌ترین روستای کردستان است، می‌گوید: «اهالی این روستا که اغلب دامدار هستند ییلاق‌نشین بوده‌اند و فقط پاییز به روستا بازمی‌گشتند. اما بعد از اینکه پای گردشگران به پالنگان باز شد، سال 1375مهندسی به روستا آمد و تشخیص داد که این منطقه مناسب پرورش ماهی قزل آلاست. دو، سه سال بعد پرورش ماهی یکی از مشاغل اصلی اهالی شد.» به‌گفته نعمان بشیر، 54مزرعه 10تنی در روستا ایجاد شده که مساحت هر استخر حدود 50مترمربع است. او توضیح می‌دهد: «با رونق گرفتن پرورش ماهی قزل‌آلا، پالنگان کم‌کم به مقصد گردشگری تبدیل شد به‌ویژه اینکه ماهی قزل‌آلا را در همین جا کباب می‌کردند و بعد از مدت کوتاهی ماهی کبابی پالنگان مشهور شد.»
خانه‌های پالنگان دوطبقه بود و یک طبقه آن برای نگهداری دام استفاده می‌شد، ولی بعد از اینکه به مقصد گردشگری تبدیل شد، اهالی روستا به بازسازی و نوسازی خانه‌های خود پرداختند تا به مسافران اجاره دهند. اکنون در هر فصلی گردشگران به پالنگان سفر می‌کنند و اقامتگاه‌های مختلفی در اینجا ساخته شده و درواقع با مشارکت جامعه محلی، اهالی روستا هر چهار فصل فعالیت می‌کنند و به همین دلیل است که روستا به الگوی گردشگری پایدار تبدیل شده است.
در همینه زمینه :
