چرا تداخل دارو و غذا مهم است؟

برخی غذاها می‌توانند با برخی داروها تداخل داشته باشند و اثربخشی آنها را کاهش دهند یا حتی منجر به اثرات بد در مصرف‌کننده شوند؛ غذاهایی که در رژیم غذایی روزانه افراد وجود دارند و شاید خیلی‌ها از این تداخلات دارویی آنها اطلاع نداشته باشند. این در حالی است که آگاهی از تداخلات غذا و دارو برای اطمینان از اثربخشی و ایمنی داروها ضرورت دارد و لازم است که اطلاعات لازم در این‌باره را از پزشکان یا داروسازان برای درنظر گرفتن هرگونه محدودیت غذایی در داروهای خود کسب کنید.

محصولات لبنی
غذاهای غنی از کلسیم مانند شیر، پنیر و ماست می‌توانند به آنتی‌بیوتیک‌های خاصی مانند تتراسایکلین و سیپروفلوکساسین متصل شوند و کمپلکس‌های نامحلول تشکیل دهند. این اتصال باعث کاهش جذب و اثربخشی آنتی‌بیوتیک‌ها می‌شود.
  گریپ فروت
گریپ فروت حاوی موادی است که آنزیم سیتوکروم P4503A4 را مهار می‌کند و مسئول متابولیسم چندین داروست. با این مهار، دارو در بدن تجمع پیدا می‌کند، در نتیجه احتمال عوارض جانبی دارو در رگ‌های خونی بیشتر می‌شود. داروهای رایجی که ممکن است تحت‌تأثیر این مرکبات قرار بگیرند، برخی از استاتین‌ها، آنتی‌هیستامین‌ها و مسدودکننده‌های کلسیم هستند.
  سبزیجات
سبزیجات سرشار از ویتامینK مانند اسفناج و کلم‌پیچ، می‌توانند با داروهای رقیق‌کننده خون مانند وارفارین تداخل داشته باشند. ویتامینK لخته شدن خون را تقویت و با هدف دارو مقابله می‌کند. رعایت سطوح مصرف ثابت سبزیجات برای حفظ اثربخشی دارو بسیار مهم است.
  غذاهای کهنه و تخمیری
غذاهایی مانند پنیرهای کهنه، گوشت‌های پخته شده و محصولات تخمیری حاوی سطوح بالایی از تیرامین هستند. هنگامی که تیرامین با مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز که برای درمان افسردگی استفاده می‌شود ترکیب شود، احتمال افزایش فشار خون وجود دارد.
  الکل
الکل با طیف وسیعی از داروها ازجمله آنتی‌هیستامین‌ها، داروهای ضد‌افسردگی و مسکن‌ها تداخل دارد. مصرف همزمان آنها می‌تواند باعث خواب آلودگی، آسیب کبدی یا حتی یک واکنش کشنده شود.