درمان مثل آب خوردن

آرش نهاوندی-روزنامه‌نگار

همه ما آب می‌نوشیم، اما آیا همه ما می‌دانیم که همین آبی که میل می‌کنیم، چه خواص درمانی‌ای می‌تواند داشته باشد؟‌ این‌روزها ما در فضایی رسانه‌ای زندگی می‌کنیم که در تبلیغات آن، آبرسانی به بدن به‌شدت تبلیغ و ترویج می‌شود، اما آیا اینها پشتوانه علمی هم دارد؟ تیمی از کارشناسان جهانی 18مطالعه صورت‌گرفته در این زمینه را به‌صورت یک بررسی سیستماتیک ارزیابی کرده و درباره خواص درمانی آب‌نوشیدن به نتایج زیر رسیده‌است.

کاهش سردرد
طبق گفته سرویس بهداشت ملی بریتانیا کم‌آبی عامل یک‌سری از سردردهاست و گاهی آب می‌تواند بعضی سردردها را درمان کند. مطالعات نشان داده‌اند که نوشیدن 1.5لیتر آب در روز به‌مدت 3ماه می‌تواند کیفیت زندگی را بهبود بخشد. البته این مطالعات به پشتوانه پژوهشی بیشتری نیاز دارند.

به کنترل دیابت کمک می‌کند
متخصصان دریافته‌اند که نوشیدن روزانه یک لیتر آب پیش از وعده‌های غذایی‌ به کاهش سطح قند خون در افراد مبتلا به دیابت در طول 8هفته کمک می‌کند؛ به‌ویژه در کسانی که سطوح اولیه بالایی دارند، نوشیدن روزانه یک لیتر آب ممکن است نیاز به دارو برای کنترل دیابت را کاهش دهد.

کاهش خطر ابتلا‌ به سنگ کلیه
افزایش مصرف آب برای تولید حداقل 2لیتر ادرار در روز، باعث کاهش ‌ سنگ کلیه و تأخیر در عود آن می‌شود. نوشیدن آب بیشتر ممکن است خطر ابتلا به سنگ را در افراد سالم با کاهش غلظت نمک ‌تشکیل‌دهنده سنگ کاهش دهد.

عفونت‌های ادراری ‌را متوقف می‌کند؟
محققان ثابت کرده‌اند که در زنان مبتلا به عفونت‌های مکرر UTI (عفونت‌هایی که حداقل 5بار در سال اتفاق می‌افتند) افزایش مصرف آب به میزان 1.5لیتر در روز باعث کاهش دوره‌ها و طولانی‌ترشدن زمان بین عفونت‌ها می‌شود. به گفته آنها مصرف مایعات زیاد ممکن است به دفع باکتر‌ی‌ها و جلوگیری از چسبیدن آنها به دیواره‌های مثانه کمک کند.


‌کاهش سایز لباس
مصرف مقداری آب می‌تواند برای کسانی که امیدوار به کاهش وزن هستند معجزه کند. اگر افراد قبل از غذا 500میلی‌لیتر (کمی بیشتر از 2فنجان) آب بنوشند، 111کالری کمتر دریافت خواهند کرد‌


کیفیت آب چطور است؟
دکتر محمد اسماعیل اکبری، رئیس مرکز تحقیقات سرطان دانشگاه علوم‌پزشکی شهید بهشتی
ما در مطالعه‌ای آب‌های مصرفی را چک کردیم و شیشه‌های آب ساده و آب‌های حاوی مواد معدنی با استانداردهای اروپایی مطابقت داشتند. البته در آنها خوب و بد وجود داشت، اما از حداقل استاندارد برخوردار بودند. ما همچنین آب شهری برای مصارف خانگی را وابسته به تامین‌کننده آب (سد لتیان، سد کرج یا چاه‌های آب) بررسی کردیم. در این زمینه نیز روی‌هم‌رفته وضع خوبی داشتیم؛ به‌ویژه از نظر بیماری‌های واگیردار. کلری که به آب زده می‌شود مانع انتقال هرگونه میکروب و قارچ است. از نظر فلزات سنگین (کادمیم، سرب، نیتریت و نیترات) هم مطابق استاندارد جهانی هستیم. درواقع به شکل تک‌تک، مشکلی درباره این فلزات نداریم، اما به شکل تجمعی مشکل‌ساز خواهند شد و اگر کودکی از بدو تولد از این آب مصرف کند، به‌دلیل جمع‌شدن کادمیم در 40سالگی ممکن است خطر ابتلا به سرطان او را تهدید کند.