آسمان، همه‌جا یک رنگ نیست

جواد نصرتی

انتظار هزاران منجم حرفه‌ای و آماتور و عکاس نجوم برای ثبت بارش شهابی سالانه، به سر آمده و آتش‌بازی آسمان شب در سراسر دنیا، دریچه‌ای از زیبایی‌های طبیعت را به روی آنها گشوده است. بارش شهابی برساوشی که حدود تیر تا شهریور روی‌می‌دهد، در چند شب گذشته به اوج خود رسید و منجمان را در ایران و دیگر کشورها، سر کیف و ذوق آورد. آن چیزی که در آسمان شب، به شکل شراره‌های ممتد آتشین دیده می‌شود، در واقع برخورد بقایای یک دنباله‌دار به نام «109پی/سوئیفت-تاتل» با اتمسفر زمین است که در فضا رها شده‌ و ما در این موقع از سال، ‌از کنارش عبور می‌کنیم. دنباله‌دارها توده‌ای از یخ و سنگ و گردوغبار هستند که از مناطق دوردستی از منظومه شمسی حرکت می‌کنند و وقتی به خورشید نزدیک می‌شوند، تبخیر می‌شوند. در اوج برخورد این بقایا، ممکن است در هر ساعت 100شهاب در آسمان دیده شود. ذرات باقیمانده دنباله‌دارها، بسیار ریز و معمولا اندازه یک دانه گندم هستند اما ممکن است تا اندازه یک گلابی هم بزرگ باشند. آنها با سرعت 215هزار کیلومتر بر ساعت به اتمسفر زمین می‌خورند و همین باعث به آتش کشیده شدن آنها می‌شود. این ذرات برای زمین خطر ندارند و ما زمینی‌ها، می‌توانیم با خیال راحت خطوط آتشین آنها را در آسمان شب تماشا کنیم و لذت ببریم. این رویداد نجومی، یکی از محبوب‌ترین‌ها بین منجمان حرفه‌ای و آماتورها‌ است چون هر سال روی می‌دهد  و تماشای آن بدون چشم غیرمسلح و به‌صورت کاملا واضح، شدنی است. انتظار برای ثبت و دیدن این بارش شهابی، به یک رویداد سالانه بین منجمان آماتور تبدیل شده و سنتی سالانه برای گردهم آمدن آنها در سراسر دنیاست. بارش شهابی تا شهریور‌ماه ادامه دارد اما اوج آن گذشته است. برخی از تصاویری که همین یکشنبه از اوج بارش شهابی در کشورهای مختلف دنیا ثبت شده را در ادامه ببینید.