دال مرکزی گفتمان پیشرفت

مهدی سعیدی-کارشناس مسائل سیاسی

پیشرفت، توسعه و حرکت در مسیر رفع مشکلات جامعه را می‌توان مهم‌ترین اولویت کشور دانست که جهت حرکت همه مسئولان کشور را تعیین می‌کند. همه فعالیت‌ها در عرصه‌های مختلف، باید گره‌ای از مشکلات مردم بگشاید و یک گام، کشور را به اهداف طرح‌ریزی شده نزدیک‌تر کند؛ وگرنه اقدامی خلاف میثاق ملی و مصالح کشور خواهد بود. اما سوق دادن تمامی جهت‌گیری‌های کشور به‌سوی پیشرفت و تجمیع همه توان‌ها و انرژی‌ها برای تعالی جامعه نیازمند پیش‌فرض‌ها و الزاماتی است که بدون آن چنین رسالت عظیمی به ثمر نخواهد رسید.
حقیقت آن است که اقدامات بزرگ در این کشور محصول اراده‌هایی قوی بوده است که از مسیر انقلاب و آرمان‌هایش منحرف و متزلزل نشده‌اند. آثار نقش‌آفرینی این بزرگان را می‌توان در تاریخ این سرزمین و در عرصه‌های مختلف سیاسی، امنیتی، اقتصادی، علمی، فرهنگی مشاهده کرد. آنچه گوهر، جوهر و وجه مشترک همه این خادمان به ملت و ایران را شکل می‌دهد، روحیه انقلابی آنان است.
به فرموده حکیم انقلاب: «ما در کشورمان در این ۴۳سال هرجایی که پیشرفتی داشته‌ایم، حرکت موفقی داشته‌ایم و دست بازی داشته‌ایم، آنجایی بوده است که افراد انقلابی با روحیه، با مجاهدت، فعّال شده‌اند، وارد میدان شده‌اند، کار کرده‌اند، پیش رفته‌ایم. ما در زمینه پیشرفت علمی، در زمینه پیشرفت‌های صنعتی، پیشرفت‌های فنّی، پیشرفت‌های سیاسی، بخش‌های گوناگون، آنجایی که افراد مؤمن، آگاه، وارد، انقلابی، وارد میدان بودند، توانسته‌ایم پیشرفت کنیم؛ [امّا] هرجا کار زمین مانده، انسان نگاه که می‌کند، می‌بیند پای فرصت‌طلبی‌ها در میان است، پای فساد، اشرافی‌گری و نگاه‌های غیرانقلابی، حرکت‌های غیرانقلابی [در میان است].» (19/10/1400)
روحیه انقلابی‌گری را باید موتور تحول و دال مرکزی گفتمان پیشرفت کشور دانست. در سایه توجه به روحیه انقلابی است که دیگر مولفه‌های لازم برای پیشرفت نیز جان گرفته و در خدمت ساختن کشور قرار خواهند گرفت. لذا توجه به آن می‌تواند برکات و دستاوردهای فراوانی را برای جمهوری اسلامی به همراه داشته باشد:
1- روحیه انقلابی یکی از عوامل مؤثر در قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران و پشتوانه‌ای برای عزت و اقتدار ملی آن است. تضعیف این روحیه، ضمن تضعیف عزت و اقتدار کشور، طمع دشمن را برای چنگ‌اندازی به ثروت‌های آن بیشتر خواهد‌کرد. این موضوع از آنجا اهمیت می‌یابد که یادآور شویم، انقلاب اسلامی همواره در معرض تهدید دشمنان انقلاب اسلامی بوده و آنان سال‌هاست که مترصد فرصتی هستند تا با تضعیف نظام اسلامی و سستی در ارکان آن، تهدیدات خود علیه نظام اسلامی را عملی کنند. اما این رؤیای وهم‌آلود، تاکنون به برکت حضور ملت در صحنه و غلیان روحیه انقلابی در میان اقشار مختلف جامعه ناکام مانده است.
به همین دلیل است که امروز دشمن روحیه  انقلابی‌گری را نشانه رفته است و به‌ویژه تلاش دارد تا نسل جوان و آینده‌ساز کشور را از گفتمان انقلابی دور کند.
2- جمهوری اسلامی ایران در طول حیات پربرکت خود در هر مقطعی در معرض تهدیدات بیگانگان و دشمنان اسلام و انقلاب قرار داشته است. تهدیدات از هر سه نوع سخت، نیمه‌سخت و نرم برای ملت ما داستان جدیدی نیست! انقلابی که از همان ابتدا در تضاد با منافع استکبار جهانی شکل گرفته است، هر روز آماده ایستادگی در برابر دشمنی‌هاست. در این میان عوامل متعددی چون نصرت الهی، هوشیاری ملت ایران، نهادها و مسئولان ذی‌ربط، توان دفاعی جمهوری اسلامی و توانمندی‌های جمهوری اسلامی مانع از آن شده که این تهدیدات برای دشمن ثمری داشته باشد. در کنار عوامل برشمرده می‌توان از روحیه انقلابی‌گری به عنوان یکی از ارکان بازدارندگی جمهوری اسلامی ایران در برابر تهدید‌های دشمن یاد کرد که دال مرکزی قدرت نرم جمهوری اسلامی را به مثابه پشتوانه قدرت سخت و نیمه‌سخت نظام اسلامی تشکیل می‌دهد؛ لذا حفظ امنیت کشور نیز در گرو تقویت این روحیه است.
3-یکی از ضرورت‌های این روزهای جمهوری اسلامی، استحکام ساخت درونی است. بدون تقویت ساخت درونی، استقلال کشور همواره در معرض تهدید خواهد بود و مبارزه با دشمن و استکبارستیزی با تردیدهایی مواجه خواهد شد؛ لذا در پیشرفت به سمت هدف‌های آرمانی، باید ساخت درونی قدرت را استحکام بخشید. در این میان باید توجه نمود که تقویت استحکام درونی نیز جز با تقویت روحیه انقلابی‌گری در کشور محقق نخواهد شد.
روحیه انقلابی از آب حیات برای پیشرفت کشور ضروری‌تر است و باید به مثابه گفتمانی فراگیر در ذهن و جان همه نخبگان کشور و نیروهای مؤثر و کارآمد در امور کشور قرار گیرد و محصول آن تکاپو و پویایی انقلابی در عرصه‌های مختلف باشد.