آب در آسیاب دشمن ریختید
دانیال معمار- سردبیر
عصر ما، عصر شلوغی است. حرفهای زیادی در آن رد و بدل میشود. شلوغی کلامی عصر ما، به مدد تکنولوژیهای ارتباطی خیلی خیلی بیشتر از سدهها و دورههای دیگر شده است. برای همین دلیل است که یک حرف، به سرعت فاصلهها را کنار میزند و حتی در دورافتادهترین نقاط کشور و حتی جهان هم شنیده میشود. همین خصلت این دوران باعث شده، خیلی زود هر چیزی جنجالی شود. واکنشهای مختلف به اهانت اخیر یک عالم سنی به ساحت مقدس اهلبیت(ع) هم بهدلیل همین خصوصیت، خیلی زود به گوش همه رسید.
حالا یکبار ماجرای سخنان توهینآمیز گرگیج را مرور کنیم؛ در یکی از تریبونهای نمازجمعه اهل تسنن کشور، به ائمه شیعه جسارت میشود. غیرت دینی مردم به جوش میآید و واکنشهای بحقی نسبت به این سخنان صورت میگیرد و پاسخهای مستند و علمی هم به موهومات بیانشده این فرد داده میشود. گرگیج بیانیه میدهد، عذرخواهی میکند و از حب و ارادت اهل سنت نسبت به اهلبیت(ع) میگوید. فحاشی و اعتراض تند دوباره ادامه پیدا میکند، اما اینبار به جای اینکه تبدیل به نقطه اثر درست در برخورد با فرد هتاک شود، به تقویت پازل دشمن کمک میکند؛ دشمنی که همواره مترصد است تا به آتش اختلاف میان شیعه و سنی بدمد.
بیبیسی و ایران اینترنشنال و بقیه رسانههای لندننشین، مثل همیشه در این بزنگاه، آتشبیار معرکه میشوند. همه برنامههای عادیشان را قطع میکنند و به پوشش اعتراضات آزادشهر و گالیکش میپردازند. تکلیف آنها مشخص است؛ سالهاست بهدنبال ایجاد اختلافات مذهبی هستند. این بهترین فرصت است که به وحدت مسلمانان ضربه بزنند. دستگاه استکبار همیشه سعی میکند دنیای اسلام را هرچه بیشتر از محورهای وحدت خود دور کند.
خب، حالا چه باید کرد با این گفتارهای ناصواب و جاهلانه؟ سکوت کنیم یا با برخورد سفت و محکم، سراغ بگیروببندهای امنیتی برویم؟ قطعا حرفهای گرگیج، نخستین و آخرین این جهالتها نخواهد بود. کلید این ماجرا در جیب خود ماست. تبیین درست و اصولی و منطقی، همان کلیدی است که هم محاسبات دشمن را برای تفرقهافکنی به هم میریزد و هم پاسخ دندانشکنی به یاوهگویی و انحراف خواهد بود. روشنگری عالمانه همان روش درستی است که خوشبختانه هفته گذشته در تریبون نمازجمعه برخی شهرهای کشور اتفاق افتاد و در بیانیهها و پاسخهای برخی از علما و مراکز و نهادهای دینی ما دیده شد. به هر حال مگر میتوان محبت و مودت اهل سنت به اهلبیت(ع) را نادیده گرفت؟ قاطبه مسلمانان، از صدر اسلام تا همین امروز، محب خاندان رسولالله(ص) محسوب میشوند. مگر میشود سفرههای پربرکت نذر امام حسین(ع) را در مساجد سنی ندید؟ عشق به این خانواده در میان اهل تسنن مربوط به امروز و دیروز نیست که بتوان از کنارش بهراحتی گذشت. حالا هم نمیشود بهدلیل حرفهای جاهلانه یک نفر، همه اهل سنت را مخالف اهلبیت معرفی کرد و نسبت به اهل تسنن بدبین شد. نباید با فحاشی و برخوردهای متحجرانه، تخم کینه را نسبت به اهل تسنن در دل مردم کاشت. نباید باعث شد که شیعه و سنی نسبت به هم سوءظن و سوءنیت پیدا کنند. محبت اهلبیت، میتواند باعث ایجاد اجماع و وحدت در میان مسلمان شود، مثل وجود خود پیامبر اکرم(ص) که محور وحدت است. نباید کاری کرد که به بهانه همین محبت، به تفرقه و دشمنی شیعه و سنی دامن بزنیم.
پاسخ علمی و منطقی، به جای واکنشهای احساسی و رگگردنی، نهتنها باعث اختلافات مذهبی نمیشود بلکه باعث تضعیف پازلی خواهد شد که دشمن در حال چیدن آن است. این بار گذشت، اما برخی از ما با رفتارهای هیجانی و بیاثر، آب در آسیاب دشمن ریختیم.