پایان ناپذیر
نصیریان همچنان خلاق و پرتوان و دلمشغول خلق است
سیامک سعیدی_روزنامه نگار
آنچه از علی نصیریان، بازیگری تکرارنشدنی ساخته، جز استعداد و قریحه و دانش و تجربه، پرهیز است؛ پرهیز از حضور در هر فیلمی که بازی در آن نکتهای برای بازیگرش نداشته باشد. طبیعی است که در مسیری طولانی با قدمتی بیش از نیمقرن گاهی هم اشتباه کرده باشد ولی تعداد این خطاهای محاسباتی بسیار کمتر از حضورهای درخشانش است.
نصیریان بازیگری در سینما را با فیلم «گاو» مهرجویی آغاز کرد و در طول یک دهه در تمام فیلمهای این کارگردان حاضر بود. راست اینکه جز در فیلم گاو، در بقیه آثار مهرجویی اغلب نقش محوری با نصیریان است تا انتظامی. با این همه وقتی در «اجارهنشینها» نقش پیشنهادی مهرجویی برای نصیریان مقبول نمیافتد و نکتهای در بازی در آن نقش نمییابد، پیشنهاد را رد میکند. نقش پیشنهادی مهرجویی برای نصیریان در فیلم مهرجویی، نقشی بود که ایرج راد آن را بازی کرد و بهنظر همه با علی نصیریان همداستان هستند که در اجارهنشینها بازی نکرد و همان سال جلوی دوربین «شیر سنگی» و «ناخدا خورشید» رفت؛ یعنی حتی رفاقت و همکاری طولانی با یکی از بزرگترین کارگردانان تاریخ سینمای ایران هم نتوانست باعث شود نصیریان در نقشی که دوست ندارد، بازی کند. جالب اینکه بعد از اجارهنشینها دیگر فرصتی برای همکاری مجدد مهرجویی و نصیریان پیش نیامد تا سال گذشته که «لامینور» رفقای قدیمی را دوباره در یک قاب قرار داد.
علی نصیریان هرگز بازیگر کلیشهشده در یک تیپ، یک ژانر و یک حال و هوای ثابت نبوده است. شاید هر بازیگر دیگری جز او وقتی کارش با «آقای هالو» میگرفت، آن را در نقشهای بعدیاش تکرار و بازتولید میکرد؛ آن هم در اوایل حضورش در سینما و رسیدن به شهرت و سرازیرشدن پیشنهادهای مختلف. نصیریان اما تن به این کار نداد. او تن به بازی در فیلمفارسی هم نداد. اسامی کارگردانهایی که نصیریان در قبل از انقلاب با آنها کار کرد را مرور کنید؛ داریوش مهرجویی، علی حاتمی، خسرو هریتاش و فریدون گله. بعد از انقلاب طبیعی است که این فهرست پرتعداد شود؛ بهخصوص در دهه60. نکته اینجاست که نصیریان در روزگار پرکاری هم فیلم مبتذل بازی نکرد. فیلم ضعیف در کارنامهاش بهچشم میخورد؛ فیلمی که نشده آن چیزی که باید میشده ولی فیلم مبتذل و پیش و پاافتاده تقریبا هرگز. نصیریان هنر مراقبت از خویشتن را خوب میداند. به همین دلیل است که در دنبالههای سریال «شهرزاد» بازی نمیکند.
علی نصیریان همیشه هنرمند برجسته سینمای ایران بوده؛ هنرمندی که همه به استادیاش اذعان دارند ولی بهنظر، او به اندازه شایستگیاش قدر ندیده است؛ به اندازه هنرش، کارنامه درخشانش و حضوری که همچنان سرچشمه خیر و برکت برای هنرهای نمایشی ایران است. مثل او، در قواره و اندازه او، دیگر نداریم. ۸۶سالگی آقای علی نصیریان بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون ایران، اتفاق مهمی است و چه خوب که استاد همچنان سرحال و سرزنده و دلمشغول خلق است.
چه چیزی از این بهتر که نصیریان بعد از حدود ۷دهه فعالیت هنری، همچنان سرپاست و از نفس نیفتاده. قدرش را بیشتر بدانیم.
نصیریان در روزگار پرکاری هم فیلم مبتذل بازی نکرد. فیلم ضعیف در کارنامهاش بهچشم میخورد؛ فیلمی که نشده آن چیزی که باید میشده ولی فیلم مبتذل و پیش و پاافتاده تقریبا هرگز. نصیریان هنر مراقبت از خویشتن را خوب میداند. به همین دلیل است که در دنبالههای سریال «شهرزاد» بازی نمیکند