زیارت بهاری

می‌توان در میان خانه‌های آجری شهر، خانه‌هایی را پیدا کرد که با وجود ساخت آنها با آجر و سنگ، بنیان آنها با معرفت و پاکی نهاده شده است. این خانه‌ها، جای دوری نیستند، همینجا بین ما و در محله‌های ما وجود دارند. کافی است وقت بگذاریم و گاهی به آنها سری بزنیم. خانه‌هایی که پیکر مطهر نوادگان ائمه اطهار(ع) در آنها جای گرفته است. امامزاده‌هایی که مأمن دل‌های دردمند بسیاری از اهالی منطقه‌اند اما شاید تاکنون سری به آنها نزده‌ایم. گرچه شهرت امامزاده‌های منطقه ما به امامزاده صالح(ع)، امامزاده حسن(ع) و... نمی‌رسد اما زیارت آنها هم برای خودش صفایی دارد. راستی، شما تاکنون به زیارت چند امامزاده منطقه رفته‌اید و اصلاً می‌دانید که درنزدیکی محل سکونتتان امامزاده‌ای هم وجود دارد؟ اگر مشتاق دریافت اطلاعاتی از امامزاده‌های منطقه هستید، اطلاعاتی از آنها جمع کرده‌ایم که در ادامه می‌خوانید.


آستان امامزاده سه برادران
نسب:  3 امامزاده به نام‌های سید محمّد، سید مرتضی و سید ابوالحسین از نوادگان امام حسن مجتبی(ع) در این مکان به خاک سپرده شدند.
 مکان:  
 بقعه این امامزادگان در بزرگراه شهید هاشمی‌نژاد (بهشت زهرا(س)) در نزدیکی قلعه خورایین قرار دارد.
 نحوه دسترسی:   برای دسترسی به این مکان تا سال 1382 مسیر ماشین‌رو وجود نداشت و مردم پای پیاده به امامزاده رفت و آمد می‌کردند، اما با ساخت جاده آسفالت دسترسی به امامزاده راحت‌تر شده است. در انتهای بزرگراه بهشت‌زهرا(س)، فرعی قلعه خورایین بهترین مسیر دسترسی است.
 وضعیت کنونی:    براساس گفته‌های اهالی، این بقعه تا سال 1374 سه گنبد داشت که از خشت و گل ساخته شده بود و تقریباً هر سال روی گنبدها را کاهگل می‌کشیدند. به جز گنبد اول (شمالی) که در سال 1374 فرو ریخت و پس از ریزش این گنبد سقف چهار طاقی شمالی به‌صورت تخت بازسازی شد. دو گنبد باقی مانده تقریباً به همان شکل و ابعاد گذشته دست نخورده باقی مانده است. یک آب انبار و یک کاروانسرا در نزدیکی امامزاده وجود دارد و تفرج‌گاه مناسبی نزدیک آن برای زائران ساخته شده است.


آرامش در همین حوالی
امامزاده، محلی است برای عبادت و به دست آوردن آرامش؛ اغلب وقتی انسان، از ناملایمات زندگی خسته می‌شود به این مکان‌ها پناه می‌برد و مایل است مدت زمانی را درخلوت تنهایی خود بگذراند. زائر در کنار این سکوت وآرامش، نیازمند امکانات دیگری در این مکان‌های مقدس است؛ از این‌رو رسیدگی به امامزاده‌ها و تأمین امکانات رفاهی برای زائران یکی از اساسی‌ترین کارهایی است که توسط بانیان و مسئولان شهرداری صورت می‌گیرد. امامزاده‌ها، امروزه از امکانات خوبی برخوردارند و زائران می‌توانند علاوه بر زیارت، از فضاهای این اماکن متبرکه لذت ببرند؛ در واقع هم زیارت است و هم سیاحت.



آستان امامزاده عیسی(ع)

 نسب امامزاده:  نسب این امامزاده به امام علی(ع) می‌رسد.
 مکان:  میدان الغدیر، شهرک امامزاد عیسی(ع)
 نحوی دسترسی:  از بزرگراه تهران ـ قم و ورودی روستای مرجان‌آباد و جلالیه می‌توان به این بقعه رسید.
 وضعیت کنونی:  گنبد خانه، 2 شبستان شمالی و جنوبی در 2 طرف گنبد خانه، ایوان ورودی در شرق مجموعه، 2 اتاق مرتبط به ایوان، نمازخانه و آشپزخانه و خانه سرایداری و سرویس بهداشتی، از امکانات این بقعه به شمار می‌آید. ضریح مشبک و فلزی در سال 1381، جایگزین ضریح چوبی و مشبک قبلی شده است. مساحت کل بنا 9930‌مترمربع است. گرچه مکان مناسبی برای تفرج زائران در اطراف امامزاده ساخته نشده است اما شبستان‌های آن روزهای تعطیل پذیرای اهالی است.





آستان امامزاده ابراهیم(ع)

 نسب:   این امامزاده برادر امام رضا(ع) است و حرم مطهر ایشان در محله صالح‌آباد قرار دارد.
 نحوه دسترسی:   جاده باریک و آسفالتی در پشت مجتمع بازیافت صالح‌آباد وجود دارد که 2 طرف آن را مزارع کشاورزی دربرگرفته است. مرقد امامزاده ابراهیم(ع) در انتهای این جاده قرار دارد.
 وضعیت کنونی امامزاده:   این حرم، ایوان کوچکی با یک اتاق دارد که ضریح مطهر در آن واقع شده است. ایوان ساختمان حرم، طاقی محرابی شکل دارد و کف آن با سنگ‌های سفید و سیاه به‌صورت شطرنجی پوشانده شده است. این امامزاده در سال 1403 هجری قمری توسط اهالی محل، آخرین بازسازی را به خود دیده است.





آستان امامزاده طاهر(ع)

 نسب:  ایشان یکی از نوادگان امام محمدباقر(ع) است.
 مکان:  این امامزاده در جنوب منطقه و در جاده شهرک قدس در نزدیکی روستای جعفرآباد و روستای ناصریه قرار دارد.
 نحوه دسترسی:  بهترین مسیر از بزرگراه آیت‌الله سعیدی و ورودی شهرک قدس است.
 وضعیت کنونی:  امامزاده در زمین بایر و دور از روستا ساخته شده است. به گفته اهالی خاک این منطقه حاصلخیز نیست اما به برکت حضور این امامزاده فقط اطراف حرم، گل و گیاه و درخت بسیاری کاشته شده است. به گفته خادم این امامزاده همزمان با آمدن امام رضا(ع) به خراسان سادات و شیعیان از موقعیت به وجود آمده استفاده کردند و به‌صورت گروهی راهی ایران شدند.