پزشک ضعفا

  ستایش یگانه    

هما امامزاده از نخستین زنانی بود که برای ادامه تحصیل به خارج از کشور فرستاده شد و در سوربن پزشکی خواند. او که با مهندس مهدی بازرگان هم‌دانشگاهی بود، پس از پایان تحصیل و در زمان جنگ جهانی دوم به ایران بازگشت. وی پس از مراجعت از اروپا مدتی در تهران ماند و سپس به عراق رفت و در شهر کربلا سکونت گزید و در همان شهر به معالجه بیماران مستمند پرداخت. او به زبان‌های عربی، فرانسوی، آلمانی، انگلیسی و اسپانیایی آشنایی داشت و چند کتاب هم تألیف کرده است. سهم اصلی در معرفی این بانو به مسعود کوهستانی‌نژاد، نویسنده و پژوهشگر، اختصاص دارد که کتاب «دغدغه‌های یک زن ایرانی در جنگ جهانی دوم» را براساس نوشته‌های به‌جامانده از هما امامزاده تدوین کرده است. از خلال نوشته‌های امامزاده می‌توان به تصویر زن ایرانی طی سال‌های 1322تا 1324 نگاه کرد. به گفته کوهستانی‌نژاد، «امامزاده پس از بازگشت به ایران با برخی محافل فرهنگی ارتباط یافته و ازجمله به محفل یاران عباس خلیلی، مدیر روزنامه «اقدام»، راه پیدا می‌کند و به تبادل نظر درباره مسائل اجتماعی، سیاسی و فرهنگی جامعه می‌پردازد. تحصیل در اروپا باعث می‌شود تا وی با ذهنی باز با مسائل برخورد کند.» امامزاده در سال1344 در کربلا درگذشت.