«هرگز رو برنگردان» از آلمان برای اسکار

آرش نهاوندی/مترجم

«هرگز رو برنگردان» به کارگردانی و نویسندگی هنکل فون دونرسمارک، از کشور آلمان یکی از فیلم‌های نامزد دریافت اسکار بهترین فیلم خارجی در سال2018 است. 12 سال پس از ساخت فیلم «زندگی دیگران» که در میان منتقدان غوغایی به پا کرد و موفق به کسب اسکار برای بهترین فیلم خارجی شد، هنکل فون دونرسمارک با «هرگز رو برنگردان» دوباره برای کسب اسکار با 8 فیلم خارجی دیگر رقابت می‌کند.
این فیلم با الهام از داستان زندگی گرهارد ریشتر، هنرمند، نقاش و عکاس آلمانی ساخته شده است. داستان این فیلم درباره یک دانشجوی هنر به کورت بارنت (با الهام از شخصیت گرهارد ریشتر) در آلمان شرقی است. او شیفته همکلاسی خود الی سیدباند می‌شود، اما پدر او، کارل سیدباند موافق این عشق نیست. زمانی که پرده از اسرار گذشته کارل برداشته شد، مشکلات تازه‌ بروز کرد چراکه مشخص شد کارل، پدر الی در طرح پاکسازی نژادی آلمان نازی دست داشته است. تام شیلینگ، سباستیان کخ و پائولا بیر از بازیگران «هرگز رو برنگردان» هستند. این فیلم برای نخستین‌بار توسط کمپانی والت دیزنی در جشنواره ونیز به نمایش درآمد و سوم اکتبر در آلمان اکران شد.
سایت روتن تومیتوز که با استناد به‌ نظر منتقدان به فیلم‌هایی که در طول یک سال ساخته می‌شوند امتیاز می‌دهد، براساس نظر 20نفر از منتقدین که فیلم «هرگز روبرنگردان» را دیده‌اند، به این فیلم 80 درصد امتیاز داده است. 80 درصد افرادی که تا به حال در سینما این فیلم را دیده‌اند نیز نسبت به دیدن «هرگز روبرنگردان» ابراز رضایت کرده‌‎اند. درمجموع نظر منتقدانی که به سایت روتن تومیتوز رجوع کرده بودند این بود که «هرگز روبرنگردان» روایتی جذاب از یک زندگی شگفت‌آور و تأثیرش بر هنرمندی که آن را از سر گذرانده بود، ارائه می‌دهد.
متاکریتیک دیگر سایتی که به ارائه نظر منتقدان می‌پردازد، بر اساس نظر 9 منتقد، 69 درصد امتیاز به فیلم «هرگز روبرنگردان » داده است.

فون دونرسمارک درباره «هرگز رو برنگردان» چه می‌گوید
هنکل فون دونرسمارک پیش‌تر در گفت‌وگو با فیلم ورایتی گفته بود که هدف من از ساخت این فیلم صرفا نگاه به زندگی هنری گرهارد ریشتر نبوده است: «می‌خواستم خلاقیت انسانی را به تصویر بکشم و اینکه چگونه برخی از افراد این توانایی را دارند که اتفاقات دردناکی را که در زندگی‌شان رخ می‌دهد به یک اثر هنری زیبا تبدیل کنند. گرهارد ریشتر که ما ساخت این فیلم را از زندگی او الهام گرفته‌ایم، بمباران شهر خود، درسدن را در جریان جنگ جهانی دوم تجربه کرده و توانسته این واقعه را با لطیف‌ترین و زیبا‌ترین احساسات به تصویر بکشد. من این کار را بسیار الهام‌بخش می‌دانم. ریشتر همچنین عمه‌ای داشته که توسط نازی‌ها به‌دلیل اینکه به اسکیزوفرنیا مبتلا بوده، کشته می‌شود. او یک تابلو نیز به یادبود این خویشاوند نزدیک خود کشیده است. درمجموع می‌توانم بگویم که هنرمندان بزرگ این قابلیت را دارند که هرگونه تراژدی را تبدیل به اثری هنری کنند.»