ابعاد تازه یک رسوایی بزرگ در AFC
«کورس دو اسبه» لقبی بود که رسانههای اروپایی روی رقابت بر سر کسب عنوان بهترین بازیکن سال آسیا گذاشته بودند. وقتی نام علیرضا بیرانوند به شکلی حیرتآور در میان 3گزینه نهایی قرار نگرفت، تقریبا همه پیشبینی میکردند از میان کنتو میسائو و یوما سوزوکی که مهرههای تیم قهرمان لیگ قهرمانان آسیا بودند، یک نفر این جایزه را تصاحب کند. نام «عبدالکریم حسن» نیز در میان کاندیداهای نهایی دیده میشود اما هیچکس مدافع تیم فوتبال السد را برای بردن این جایزه جدی نمیگرفت. وجه مشترک هر سه بازیکن حاضر در فهرست پایانی «غیبت» در جامجهانی 2018روسیه بود. قطریها مثل همیشه به این تورنمنت راه پیدا نکردند اما ژاپن در حالی راهی روسیه شد که نام یوما و کنتو حتی در بین نفرات ذخیرهاش نیز به چشم نمیخورد. اگر جامجهانی مهمترین تورنمنت تمام سال تلقی شود، درست وقتی علیرضا بیرانوند سرگرم مهار پنالتی کاپیتان تیم ملی پرتغال بود، میسائو، سوزوکی و عبدالکریم حسن دوران استراحت را سپری میکردند. با وجود این کنفدراسیون فوتبال آسیا تصمیم گرفت نام بیرو را حتی با وجود نمایشهای درخشانش در مسیر فینالیست شدن پرسپولیس در لیگ قهرمانان، از جمع بهترینهای سال خارج کند. این ماجرا تا حدود زیادی «غیرطبیعی» بهنظر میرسد. آیا ماجرای مهدی طارمی و حکم فیفا علیه پرسپولیس موجب نادیدهگرفتن علیرضا شده است؟ آیا لابی ویژهای در کار بوده تا ستاره ایرانی این عنوان را بهدست نیاورد؟ کنفدراسیون فوتبال آسیا هیچ توضیح شفافی در این مورد ارائه نکرده و از «فاکتورهای فنی» برای این انتخابها گفته است. اگر این فاکتورها وجود خارجی دارند، چرا ای.اف.سی برای پایان دادن به تردیدها و سؤالهای بزرگ، از آنها رونمایی نمیکند؟
انتخاب عبدالکریم حسن بهعنوان مرد سال فوتبال آسیا، بیشتر از همه خود او را شگفتزده کرد. مدافع چپ السد هرگز تصور نمیکرد با این عنوان از مراسم بهترینها خارج شود. او هیچ تلاشی برای پنهان کردن تعجبش انجام نداد و حتی این بهت را با رسانهها نیز در میان گذاشت. نزدیک به یک هفته پس از مراسم انتخاب برترینهای فوتبال آسیا، یک منبع آگاه، تایید میکند که بیرانوند جزو 3 نفر نهایی بوده اما به دلایلی ناگهان خط خورده است. به گفته این منبع، عبدالکریم در بین 3نامزد نهایی انتخاب مرد سال آسیا، نفر سوم بوده است اما از آنجایی که یوما سوزوکی و کنتو میسائو بهدلیل در جریان بودن رقابتهای جی لیگ اجازه ترک اردو و حضور در این مراسم را پیدا نکردند، جایزه به مدافع السد قطر تعلق گرفت. حضور مرد سال آسیا در سالن مراسم، اهمیت بسیار زیادی برای کنفدراسیون فوتبال آسیا دارد و اصلا به همینخاطر است که از سالها قبل این جایزه تنها به مهرههای شاغل در تیمهای آسیایی تعلق میگیرد. برای ای.اف.سی انتخاب «بهترین واقعی» چندان مهم نیست و مرور گذشته بهراحتی این حقیقت را به اثبات میرساند. حتی اگر این جایزه به یوما سوزوکی یا کنتو میسائو نیز میرسید، «عدالت» اجرا نشده بود حداقل آنها کمی و فقط کمی نزدیکتر بهعنوان بهترین بازیکن سال آسیا قرار داشتند. یوما در حالی در بین 3نامزد نهایی قرار گرفت که در لیگ قهرمانان حتی از مهدی طارمی نیز کمتر گل زده بود. او بهعنوان یک مهاجم، در 2مسابقه فینال نیز نتوانست تأثیر چندانی روی سرنوشت جدال با پرسپولیس بگذارد. کنتو میسائو به جز تکلزدن، در هیچ مولفه دیگری در بین بهترینهای لیگ قهرمانان آسیا قرار نداشت و عبدالکریم حسن در شرایطی مرد سال آسیا شد که در این فصل از لیگ قهرمانان نه نفوذهای درخشانی داشت، نه در بین بهترین سانترکنندههای جام دیده میشد و نه حتی در دفاع توانست در مقابل بشار رسن و سیامک نعمتی و حتی مهرههای استقلال مقاومت کند. آنچه در ای.اف.سی میگذرد، عملا هیچ نسبتی با واقعیتهای فوتبال ندارد.
مرتضی محصص عضو کمیته فنی کنفدراسیون فوتبال آسیا ترجیح داده در مورد ماجرای بیرانوند و عنوان مرد سال آسیا سکوت کند. اصرار محصص به «بیاطلاعی» از ماجرا، اوضاع را عجیبتر و پیچیدهتر نشان میدهد. او میگوید باید با همکارانش در کمیته فنی مشورت کند، کی؟ بعداز جام ملتهای آسیا! شاید همین انتخابها، در نهایت تفاوت فوتبال در آسیا با سایر قارهها را عیان کند. برای نهادی مثل
ای.اف.سی متن فوتبال هرگز در اولویت نبوده و آنها، ترجیح میدهند «نتیجه» مطلوب خودشان را از قضاوت در مورد بازیها بگیرند.