با ما هم‌صدا شوید
پیوستن هنرمندان ایرانی به پویش همصدایی در برابر تحریم
مسعود میر/روزنامه‌نگار
اینجا ایران است و زندگی مردمانش آغشته به سیاست، حالا تو کارمند و کاسب باشی یا کارگر و کشاورز، اصلا چه فرقی می‌کند که دغدغه‌ات یک اجرای درجه یک از فلان گوشه مهجور موسیقی سنتی با سازت باشد یا ساخت فیلمی که سکانس‌هایش دل اهالی اسکار را هم بلرزاند. اینجا ایران است و در ایران این روزها، زندگی همه دوباره با یک کلمه مصیبت‌بار درهم آمیخته است. دوباره تحریم‌ها بر سر مردم ایران آوار شده و در دوگانه فشار و مقاومت، آنچه بی‌شک و به تجربه همه سالیان گذشته برجا خواهد ماند اندوهی است که به هزار و یک دلیل به کام مردم ریخته خواهد شد.
همه اینها را گفتیم تا برسیم به جدیدترین واکنش ایرانیان به تحریم‌های آمریکا که این‌بار در قالب یک نامه از سوی اهالی فرهنگ‌و‌هنر منتشر شده است. در سرآغاز این نامه که امضای بزرگانی چون بهمن فرمان‌آرا، اصغر فرهادی، کیانوش عیاری، رخشان بنی‌اعتماد، حسین علیزاده، خسرو سینایی، فرح اصولی، لیلی گلستان، کیهان کلهر و شمس لنگرودی را پای خود دارد، آمده است: «دولت‌ها به زبان سیاست با هم سخن می‌گویند؛ ملت‌ها اما با زبان صداقت؛ زبانی از جنس فرهنگ، صلح و دوستی. به همین‌خاطر تاریخ فرهنگ و هنر جهان، صادق‌ترین راوی رنج‌ها و شادی‌های ملت‌هاست. ما اهالی فرهنگ و کنشگران مدنی ایران برآنیم با کلامی ورای زبان ناکارآمد سیاست با شما مردم جهان سخن بگوییم، بار دیگر تحریم‌های دولت آمریکا علیه ایران آغاز شد اما خام‌اندیشانه است بپنداریم که نتیجه اعمال این تحریم‌ها دستیابی به حقوق شهروندی و حقوق بشر، بهره‌مندی از مواهب آزادی و بهبود شرایط زندگی برای ملت ایران است. ملت ایران تنها تاوان این تحریم‌ها را خواهد داد.»
در بخش دیگری از این نامه همچنین تأکید شده است: «سیاستگذاران دیر یا زود می‌روند اما فجایع حاصل از عملکرد غلط آنها جهانی را می‌سازد که ما و شما و فرزندان‌مان در طول تاریخ پیش‌رو، دست به گریبان کابوس آن خواهیم بود. همصدایی ما و شما در هر گوشه از جهان و توجه دادن به نتایج فاجعه‌بار شرایط تحمیل شده بر ملت ایران، می‌تواند سیاستگذاران و سیاست‌های غیرانسانی‌شان را متوقف کند. با ما هم‌صدا شوید.»
در میان امضا‌کنندگان این نامه اسامی دیگری همچون فرهاد توحیدی، پری صابری و سیف‌الله صمدیان هم در کنار گروهی از فعالان مدنی به چشم می‌خورد اما نباید از یاد برد که اعتراض اهالی فرهنگ به تحریم‌های آمریکا علیه ایران در قالب این نامه از 2 منظر قابل انتقاد هم هست؛ اول اینکه پای این نامه نامهای بسیـــاری بـه چشم نمی‌خورد و این خود نشان از ناهماهنگی هنــرمندان کشور حتی در بــرابــر موضوعی واحد و ضد‌میهنی هـمــچــون تحریم‌هاست. دوم اینکه این نامه خطاب به مردم جهان نوشته شده است؛ مردمی که بی‌تردید حتی یک‌هزارم درصدشان هم دغدغه‌ای به نام تحریم ندارند و اصلا از جزئیات سیاست‌های جاری و ساری مابین آمریکا و ایران بی‌اطلاع هستند. کاش این نامه خطاب به سررشته‌های اصلی برقراری مجدد تحریم‌ها علیه ایران نوشته می‌شد یا حتی در اقدامی هوشمندانه هنرمندان و اهالی فرهنگ، ایالت متحده را خطاب قرار می‌دادند. با این‌همه اما این نامه در وضعیت منفعل بسیاری دیگر از آنهایی که میان مردم از وجاهت برخوردارند، بسیار مغتنم است. پیش از این نیز روزنامه‌های ایرانی در سرمقاله‌ای مشترک با خطاب قراردادن همکاران خود در سراسر جهان خواستار مقابله با تحریم‌های آمریکا شدند. همچنین 220فعال و استاد حوزه روانشناسی در نامهای تحریم‌ها را ظالمانه دانستند.
در همینه زمینه :
