شناسایی هزار قطعه سفال در مسیر انتقال آب به دریاچه ارومیه

بررسی ۴۱ اثر تاریخی در مطالعات فرهنگی- تاریخی محور انتقال آب سد کانی‌سیب به دریاچه ارومیه به شناسایی ۱۱۲۶ قطعه سفال شاخص منجر شد.

به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، علی صدرایی، سرپرست پژوهش باستان‌شناسی مطالعات فرهنگی- تاریخی محور انتقال آب سد کانی‌سیب به دریاچه ارومیه دیروز با اعلام این خبر از تخریب گسترده و هر روزه محیط‌زیست و به‌ویژه محیط‌زیست‌های تاریخی – فرهنگی در چند سال اخیر انتقاد کرد.

این باستان‌شناس با تأکید بر اینکه زیر هیچ سنگی در کوهستان گنجی پنهان نکرده‌اند، افزود: علاوه بر حضور عده‌ای سودجو و گنج‌یاب در مناطق مختلف کشور و به‌ویژه دشت‌های میانکوهی و کوهستان‌ها و تخریب منابع طبیعی و باستانی و افزودن به زمین‌های زراعی و کشاورزی، تخریب‌های ناشی ازاقدامات توسعه طرح‌های عمرانی نیز به این موارد اضافه شده و تراژدی‌های بی‌شماری را در این روزها به‌وجود آورده است.

او با ابراز تأسف از شتاب غیرقابل توصیف این روند در سال‌های اخیر هشدار داد: تداوم این روند باعث می‌شود در چند سال آینده از بسیاری زیستگاه‌های تمدنی و فرهنگی نشانی باقی نماند.

صدرایی شاهد این ادعا را پژوهش باستان‌شناسی اخیر با عنوان «پژوهش باستان‌شناسی مطالعات فرهنگی- تاریخی محور انتقال آب سد کانی‌سیب به دریاچه ارومیه» اعلام کرد که در فاز نخست از محور بیگم قلعه در شهرستان نقده شروع می‌شود.

او با اشاره به انجام این برنامه در مدت ۴۵ شبانه‌روز تا ریک‌آباد در شهرستان پیرانشهر که ورودی تونل انتقال آب محسوب می‌شود، گفت: هیأت پژوهش در طول این مدت مسافتی بیش از ۹۰ کیلومتر طول مسیر و بیش از ۳۰ کیلومتر عرض مسیر را مورد بررسی باستان‌شناسی قرار داد.

به گفته این باستان‌شناس، در این مدت از دره‌های طولانی و دشت‌های میانکوهی و قله‌های بلند و متعدد این خطه بازدید و سرانجام هیأت پژوهش موفق شد داده‌های فرهنگی ۴۱ اثر تاریخی را ثبت و ضبط کند.

او افزود: ماحصل این پژوهش نشان می‌دهد؛ تمدن‌های این خطه نیز همانند بسیاری از جاهای کشور در کنار رودخانه‌های دائمی و چشمه‌های پرآب و البته دائمی و خاک بسیار مناسب و حاصلخیز اطراف و چراگاه‌های کوهستانی و دشت‌های میانکوهی که همواره مورد توجه اقوام و ملل در طول تاریخ بوده استقرار یافته‌اند.

صدرایی گفت: با توجه به این بررسی، سکونت در این مناطق در دوران پیش از تاریخ در حداقل ۶‌تپه، در دوران تاریخی در ۵تپه و در دوران اسلامی در ۴محوطه به‌صورت اختصاصی تداوم داشته و در سکونت تلفیقی ادوار در دوران پیش از تاریخ و دوران تاریخی در ۱۰مجموعه، 3دوره همزمان پیش از تاریخ، تاریخی و اسلامی در ۹مجموعه و دوران تاریخی و اسلامی در ۶ اثر قابل مشاهده است.