روی دیگری از درونهای ناآرام...
نگاهی به چند نقش ماندگار مبتلا به اختلال اعصاب و روان در سینمای ایران
زندگی هر کدام از این آدمها یک جایی و به شکلی با یک ناهمگونی روانی گره میخورد و مهمانی ناخوانده تا پای جان کنارشان میماند؛ مهمانی که گاهی آرام و گاهی سرکش است و میتواند زندگی صاحبخانه را تا سرحد مرگ به ورطه نابودی بکشاند. هر چند بسیاری از این بیماران با این اختلالها به دنیا میآیند، اما موارد زیادی هم وجود دارد که جامعه به واسطه اتفاقاتی که برای اینها رقم میزند، بستری فراهم میکند که این بیماری روحی نهفته در ذهنشان بیدار و به غوغایی ناتمام تبدیل شود. اینها نمونههایی از بهترین آثار تاریخ سینمای ایران است که در هر کدام از آنها یکی از شخصیتهای فیلم به نوعی با اختلال روحی و روانی دست و پنجه نرم میکند.
گاو
با بازی عزتالله انتظامی در نقش مشحسن
مشحسن سالم است و قبراق، آنقدر که در سکانسهای ابتدایی فیلم مخاطب هرگز نمیتواند انگ اختلال روحی و روانی را از او بپذیرد. یک اتفاق اما ورق را برمیگرداند. گاو مشحسن بهدلیل نامعلومی میمیرد و اهالی روستا برای پنهانکردن مرگ او، نعش گاو را در چاه روستا میاندازند. مشحسن بعد از مواجهشدن با مرگ گاو، تعادل روانیاش را از دست میدهد...
معجزه خنده
ساخته یدالله صمدی با بازی فقیه سلطانی در نقش نرگس
همه چیز از همان سکانس اول دست به دست هم میدهد که مخاطب بداند پای قصه زندگی یک بیمار روانی نشسته است. داستان در یک آسایشگاه روانی پیش میرود و زندگی زنی را روایت میکند که بهدلیل ترک همسری که عاشقانه دوست
پرسه در مه
ساخته بهرام توکلی با بازی شهاب حسینی در نقش امین
قرار نبود اینطور شود یا دستکم با دیدن آدمی مانند امین که آهنگساز توانایی است، هیچکسی فکر جنون امین به سرش نمیزند. اما ساخت یک قطعه رویایی همانا و جنونی ناتمام که زندگی را به کام امین و همسرش رویا تلخ میکند، همان...
قرمز
ساخته فریدون جیرانی
با بازی محمدرضا فروتن در نقش ناصر
ناصر قیافهای موجه، ظاهری آرام، اوضاع مالی خوب اما روانی پریشان دارد و با اختلال شخصیت پارانوئید دست و پنجه نرم میکند. او در عین حالی که عاشق همسرش هستی است، مدام کتکش میزند...
خفهگی
ساخته فریدون جیرانی
با بازی نوید محمدزاده در نقش مسعود
داستان از جایی شروع میشود که مسعود، همسر جوانش را به نام نسیم که ظاهرا مشکل روانی پیدا کرده برای بستری به تیمارستان میآورد...