زیبایی در سادگی

سید سروش طباطبایی پور  | روزنامه‌نگار

زندگی‌های امروزی شلوغ و تردمیلی شده است؛ مدام باید بدوی و مدام خسته شوی و مدام حس کنی که شیرازه روانی و روحی‌ات دارد از هم می‌پاشد. انسان امروزی چنین است؛ مدام می‌دود تا زندگی را بسازد و وقتی زندگی را ساخت، آنگاه غصه‌اش می‌گیرد که خب، این‌همه برای چه بود؟ و همین «برای چه»ها یکی از دلایلی است ‌ که به سمت دین و معنویت و... برود. این‌چنین بود که طبق این نیاز، مکان‌هایی را هم ایجاد کرد تا بتواند در آنها به روح خودش نیز بپردازد، مکان‌هایی که در جهان اسلام، مسجد نام گرفتند و به همین نسبت، مسجدهای ریزودرشتی در همه زمان‌ها و همه مکان‌ها ساخته شدند. روز جهانی مساجد را به‌تازگی پشت سر گذاشتیم؛ روزی که آن را به‌دلیل حادثه آتش‌سوزی عمدی مسجدالاقصی به‌دست صهیونیست‌ها در سال1348 شمسی روز مسجد نامگذاري کردند. غالبا هم وقتی که نام مسجد به میان می‌آید، همه به یاد باشکوه‌ترین و بزرگ‌ترین مساجد از حیث مساحت و معماری و... می‌افتند؛ اما ما در اینجا سعی کرده‌ایم از تقسیم‌بندی معمول و مرسوم دور شویم و به ساده‌ترین مساجد که با همین سادگی‌شان تبدل به مساجدی خاص شده‌اند، بپردازیم، مساجد ساده‌ای که در آن دینداران به‌سادگی خدایشان را می‌خوانند و عبادت می‌کنند. البته گفتنی است که از این بین، مساجد قبا و کوفه که در ابتدای امر معماری ساده ای داشته اند، در دهه های اخیر از شکل قدیمی خود خارج شده و معماری و وسعت خاصی  پیدا کرده اند.