سیدعباس عراقچی، وزیر امور خارجه در گفت‌وگویی که روز یکشنبه منتشر شد، به تشریح نکات مهمی درباره تحولات اخیر و به‌ویژه جنگ تحمیلی 12روزه رژیم‌صهیونیستی علیه ایران پرداخت که مهم‌ترین محورهای آن را در ادامه می‌خوانید.
ماجرای آتش‌بس
تصمیم راهبردی: در اواخر جنگ در شورای‌عالی امنیت ملی، مصوبه‌ای به تصویب رسید که در صورت درخواست آتش‌بس بدون پیش‌شرط از سوی دشمن، ایران آن را بپذیرد. این تصمیم از موضع قدرت اتخاذ شد.
دلیل: چون ایران تنها دفاع از خود کرده بود و به‌دنبال تجاوز نبود و آتش‌بس بدون پیش‌شرط منطقی و معقول بود.
نظر مقام‌معظم‌رهبری: همه مصوبات شورای‌عالی امنیت‌ملی باید به تأیید مقام معظم رهبری برسند تا اجرایی شوند.
درخواست آتش‌بس: ساعت يك‌صبح، تماس‌هایی مبنی بر آمادگی رژیم‌صهیونیستی برای آتش‌بس دریافت شد. پس از دریافت درخواست از سوی کشورهای مختلف، بررسی‌هایی انجام شد تا از تطابق شرایط با مصوبه اطمینان حاصل شود.
نتیجه: پس از تأیید نهایی، اعلام شد ایران تنها در صورتی آماده توقف جنگ است که طرف مقابل حملات خود را متوقف کند.
عملیات «وعده صادق2»
وضعیت: وقتی شهیدهنیه را ترور کردند، روز قبلش پزشکیان سوگند یاد کرده بود، اما وزرا انتخاب نشده بودند.
جلسه مهم: عصر همان روز جلسه مهمی برگزار شد و نظر همه بر این بود که باید پاسخ دهیم.
محور اختلاف‌نظر: در میان سیاسیون و نظامیان درباره زمان و چگونگی انجام عملیات اختلاف نظر وجود داشت.
دلیل: علت اصلی تردید درباره زمان اجرای عملیات، نکته مدنظر نظامیان بود؛ فرماندهان نظامی اعتقاد داشتند زمانی باید حمله انجام شود که مطمئن باشیم پس از حمله، می‌توانیم از کشور دفاع کنیم.
نتیجه: در آن جلسه قرار شد آمادگی‌های نظامی برای دفاع از کشور پس از حمله اول پدید آید، بعد عملیات صورت گیرد.
دفاع شهیدباقری از پزشکیان
انتقاد از رئیس‌جمهور: وقتی بحث عملیات «وعده‌صادق3» مطرح شد، در یکی از جلسه‌ها یکی از دوستان انتقادی را مطرح کرد که چرا «وعده‌صادق3» اجرا نمی‌شود؟ و چرا آقای رئیس‌جمهور مخالف هستند؟
واکنش شهیدباقری: در آن جلسه سردار شهیدباقری با آن فرد در این خصوص برخورد کرد و گفت چرا چنین چیزی را مطرح می‌کنی؟ من مسئول دفاع از کشور هستم و آن لحظه که مطمئن شوم می‌توانم از ايران در برابر تبعات حمله «وعده‌صادق3» دفاع کنم کار خودم را انجام می‌دهم... من هنوز از رئیس‌جمهور سؤالي نکرده‌ام.
ایران، لبنان نیست
یک سوءتفاهم: در ماجرای آتش‌بس یک سوءتفاهم بین من و نیروهای مسلح پیش آمد.
اصل ماجرا: دوستان فکر کرده بودند تا ساعت۴ به وقت گرینویچ است و تا ساعت ۷:۳۰ به وقت تهران حملات علیه رژیم صهيونيستي را ادامه دادند. یک سوءتفاهم بعدازظهر همان روز پیش آمد که با یک تماس کنترل شد.
ادعای تل‌آویو: بعدازظهر روز اول آتش‌بس رژیم صهيونيستي گفت ایران موشک زده و توافق را نقض کرده و هواپیماهایشان را برای حمله فرستادند.
واکنش ایران: همان‌جا به ویتکاف پیام دادم که اسرائیل در حال بهانه‌گیری است و ایران را متهم به نقض کرده و چنین نقضی كه مي‌گويند صورت نگرفته است. اگر اقدامی کنند ما بلافاصله شدیدتر از گذشته پاسخ می‌دهیم. ایران، لبنان نیست.
اقدام آمریکا: ترامپ بعدش توییت زد خلبانان برگردند و جلوی اسرائیل را گرفت و این خود دلیل دیگری بود که از اول همه‌چیز با هماهنگی آمریکایی‌ها بوده است.
چرا حمله؟
منطق برجام: منطق برجام این بود که ایران درباره برنامه هسته‌ای خود اعتمادسازی کند و در مقابل، تحریم‌های مرتبط با هسته‌ای برداشته شود.
آغاز مذاکرات: با ابراز علاقه آمریکا درباره گفت‌وگو، ما هم گفتیم آماده‌ایم با همان منطق گفت‌وگو کنیم و اعلام کردیم اگر هدف مذاکره این است که ایران سراغ سلاح هسته‌ای نمی‌رود، ما آماده‌ایم. ما حاضر به اعتمادسازی هستیم، اما هیچ‌چیز را تعطیل نمی‌کنیم.
واکنش آمریکا: در مذاکره آنها برای همه‌چیز آمادگی نشان دادند، ولي گفتند غنی‌سازی تعطیل شود.اما ما ایستادگی کردیم.
پیشنهاد کنسرسیوم: کشور واسطه و برخی راه‌حل‌های میانی ديگر‌مانند کنسرسیوم را پیشنهاد دادند که هیچ‌یک کار نکرد.
دلیل حمله: وقتی آنها به این نتیجه رسیدند که ایران در مذاکره کوتاه نمی‌آید، سراغ گزینه نظامی رفتند.
تصمیم نظام
وقتی تصمیم به مذاکره گرفته می‌شود يعني همه کشور تصمیمی گرفته که باید اجرا شود.
اینکه بگوییم وزارت امور خارجه یا سیاست‌خارجی فریب خورد، این درست نیست.
از انجام مذاکرات نه‌تنها ضرر نکردیم، بلکه خیلی نفع بردیم؛ حقانیت ما نزد مردم ایران و جامعه بین‌الملل اثبات شد.
ناگفته‌های جنگ
در همینه زمینه :
