جایزه مادام‌العمر

لیونل مسی جایزه بهترین بازیکن فصل لیگ فوتبال حرفه‌ای آمریکا را برد و در فهرست بهترین بازیکنان سال فیفا هم هست. این نخستین باری است که یک بازیکن از تیم اینترمایامی که به جام‌جهانی باشگاه‌ها هم دعوت شده، برنده بهترین بازیکن فصل می‌شود. البته اینترمایامی تاریخچه‌ای طولانی ندارد و تازه 6سال است که متولد شده.
مسی و رونالدو یا ستاره‌های بزرگ دیگری از این دست، وقتی در یک مسابقه یا تورنمنت حضور داشته باشند، امکان بردن جوایز فردی برای آنها راحت‌تر از دیگران است. مثلا رونالدو در شکست 2بر یک النصر از الاتحاد، بهترین بازیکن زمین شد و برای چهارمین بار پیاپی این جایزه را در بازی‌های اخیر برد. این در حالی است که تیم او بازنده بود و خودش فقط 39لمس توپ داشت، به اندازه سنش. درست است که کریس در 4بازی پیاپی برای النصر گل زده و سال2024را با 43گل زده در این سن به پایان برده، اما اگر نامش رونالدو نبود، شاید این جایزه به بازیکن دیگری می‌رسید.
درباره مسی هم وضعیت همین است. اگر اتفاق خاصی نیفتد، او در هر مسابقه‌ای که حاضر است، برنده جایزه بهترین بازیکن زمین می‌شود، چرا؟ چون برای اسپانسر نمی‌صرفد این جایزه به بازیکنی که کمتر شناخته شده است، داده شود. در این صورت، رسانه‌ها خبر این اتفاق را هم کار نمی‌کنند. وقتی مسی یا رونالدو جایزه بهترین بازیکن را به‌دست آورند، ارزش خبری پیدا می‌کند.
مسی در فصلی که با تیم آمریکایی سپری کرد، 19بازی انجام داد و 20گل و 11پاس‌گل ثبت کرد که صدالبته این عملکردی عالی است اما او نه بهترین گلزن فصل شد، نه بهترین گلساز و نه تیمش به مرحله یک‌چهارم پایانی MLS راه یافت و آنها حتی در جام‌حذفی هم اوت شدند. مسی 3ماه هم به‌دلیل آسیب‌دیدگی از ترکیب دور بود. او حتی در مراحل بالای حذفی لیگ هم بازی نکرد چون تیمش 2بازی از 3بازی رودررو را به آتلانتا یونایتد باخته و در همان یک‌هشتم از دور رقابت‌ها کنار رفته بود.
ستاره آرژانتینی فقط در 44درصد موارد، در ترکیب اصلی اینترمایامی به میدان رفت و در 49درصد دقایق ممکن بازی کرد و 15بازی را به‌دلیل مصدومیت یا حضور در تیم‌ملی کشورش از دست داد. او با اینکه 20گل و 10پاس‌گل داشت، فقط در 38درصد گل‌های تیمش مشارکت داشت.
در جدول گلزنان لیگ، بنتکه از دی‌سی یونایتد با 23گل بالاتر از دنیس بوانگا از لس‌آنجلس اف‌سی و لوییس سوارس از مایامی (با 21گل) بهترین گلزن فصل شد. در جدول گلسازان هم مسی جایی در جمع بالانشین‌ها نداشت. لوچانو آکوستا از چینچیناتی با 17پاس‌گل، اواندر از پورتلند و گابریل پک از لس‌آنجلس گلکسی با 15پاس‌گل در صدر جای گرفتند. رابین لود از مینه‌سوتا با 13و 4بازیکن دیگر با 12پاس‌گل در رده‌های بعدی بودند.اما هیچ آماری اهمیت ندارد، مهم این است که نام لیونل مسی مطرح و توجه‌ها به لیگ حرفه‌ای فوتبال آمریکا معطوف شود. اگر یک بازیکن عادی بهترین عملکرد را داشته و بهترین گلزن و گلساز لیگ باشد و تیمش را به قهرمانی برساند، انتخابش به‌عنوان بهترین بازیکن فصل چه فایده‌ای دارد، اصلا چه‌کسی او را می‌شناسد؟ این لیونل مسی است که تماشاگران را به ورزشگاه و خبرنگاران را به جایگاه می‌کشاند. برای همین است که MLS با 12.1میلیون تماشاگر پس از لیگ برتر انگلیس (14.6) و بالاتر از بوندس‌لیگا (12)، سری‌آ (11.6) و لالیگا (10.7) بیشترین تماشاگر را به ورزشگاه‌ها کشانده است.
   مسی 40.83درصد آرای بازیکنان لیگ، 43.20درصد آرای رسانه‌ها و 31.25درصد آرای باشگاه‌ها را به‌خود اختصاص داد؛ در مجموع 38.43آرای کل. چوکو ارناندس از کلمبوس و اواندر از پورتلند در رده‌های بعدی جای گرفتند.