10 نکته کلیدی برای نگهداری پاستیل خانگی
پاستیل یکی از محبوبترین خوراکیها برای همه سنین بهخصوص کودکان است که با شکلها و طعمهای گوناگون در بازار وجود دارد. احتمالا کسی نیست که تاکنون پاستیل نخورده باشد، اگر شما نیز جزو پاستیلخورهای قهار هستید و به این خوراکی علاقه زیادی دارید بهتر است برای تهیه پاستیل خانگی به چند نکته توجه داشته باشید.
باتوجه به اینکه بخش عمده آمادهسازی پاستیل به روش بنماری است، استفاده از ظرف استیل ضرورت دارد تا حرارت را به خوبی جذب کند و باعث سریعترشدن روند کار شود.
درصورتی که ظرف استیل ندارید، میتوانید از ظرفهای چینی یا شیشهای هم استفاده کنید اما هرگز از ظرف پلاستیکی استفاده نکنید چون قرار گرفتن ظروف پلاستیکی روی حرارت بخار آب خطرناک است.
گلوکز را از لوازم قنادیفروشها تهیه کنید و درصورتی که به آن دسترسی ندارید قابل حذف است. اما وجود گلوکز باعث ایجاد انسجام و حالت کشسانی داخل پاستیل میشود و با حذفش، پاستیل شما حالت ژلهای خیلی سفت خواهد داشت.
درصورت دلخواه میتوانید ۲قاشق غذاخوری شکر هم به مواد اضافه کنید و بعد روی حرارت قرار بدهید تا پاستیل شیرینتر شود.
پاستیل خانگی بهمدت یک تا یک و نیمماه داخل ظرف دربسته در یخچال قابل نگهداری است بدون اینکه طعم و کیفیت آن تغییری بکند.
اگر قالب خاصی برای پاستیل ندارید یا دوست دارید پاستیل شما مثل پاستیلهای بازاری بلند و استوانهای باشد میتوانید از نی استفاده کنید.
به جای از بین بردن چسبندگی پاستیل با گلیسیرین خوراکی میتوانید پاستیلها را داخل شکر دانه ریز بغلتانید و بعد اضافههای شکر را با دستتان بگیرید.
با این روش پاستیل شکری درست میکنید. مخصوصا ژلههایی که کمی ترش هستند مثل طعم لیمویی بسیار خوشمزه خواهد شد.
برای داشتن پاستیل چند رنگ و لایهای فقط باید یک رنگ ژله را داخل قالب بریزید و بلافاصله که کمی خودش را گرفت، رنگ بعدی را روی آن بریزید. اجازه دهید خودشان را بگیرند.
اگر میخواهید رنگ پاستیل کاملا مات شود، بعد از برداشتن از روی حرارت به روش بنماری با همزن بزنید. این کار را تا جایی ادامه دهید تا ژله مات شود.