
پاستیلخوری تا حد مرگ و انفجار

گاهی رانندههایی که به دل جاده میزنند، برای اینکه خوابشان نبرد، مشغول خوردن میشوند و در طول مسیر جادهای، میوهای پوست میکنند و تخمهای میشکنند و چای و قهوهای مینوشند. درواقع برای این گروه، اصلا میزان و حجم خوردن یا نوشیدن مهم نیست، بلکه موضوع مهم آن است که در طول مسیر خوابشان نبرد.
اما اگر جاده طولانی باشد و راه دراز چه میشود؟ احتمالا انفجار! نمونهاش همین چند روز پیش رخ داده: ناتان ریمینگتون، راننده کامیون 33ساله اهل انگلستان پس از مصرف بیرویه پاستیل ژلهای در طول مسیر رانندگی چندساعته، کارش به بیمارستان کشید و بهدلیل درد شدید شکمی و علامت خطرناک حیاتی دیگر در بخش اورژانس بیمارستانی بستری شد.
او که ظرف مدت 3روز یک بسته 3کیلویی پاستیل ژلهای (حاوی بیش از 10هزار کالری) مصرف کرده بود و البته خوابش نمیگرفت، در روز آخر با علائمی مثل تعریق شدید، فشار خون بالا و لرز مواجه و مجبور شد خودش را به بیمارستان برساند. ابتدا و در معاینه اولیه، پزشکان تصور میکردند که این مرد جوان به مسمومیت غذایی دچار شده، اما پس از انجام آزمایش، دریافتند سطح ژلاتین خون در دستگاه گوارشش بهطرزی غیرعادی بالا رفته و او به نوعی التهاب و عفونت روده بزرگ دچار شده است.
این بیماری نوعی عفونت در روده بزرگ است که در آن کیسههای کوچکی در دیواره این روده تشکیل میشود. این کیسهها با مصرف بیش از حد موادی مانند ژلاتین و رژیمهای غذایی کمفیبر بزرگ میشوند و حتی میتوانند خطر انسداد روده بزرگ و التهاب را افزایش دهند.
در مورد ریمینگتون، پزشکان بلافاصله مصرف پاستیل را برای او قطع و درمان با تزریق سرم را آغاز کردند. او بهمدت 6 روز در بخش مراقبتهای ویژه بستری بود و خوشبختانه بهطور کامل بهبود یافت. این حادثه نشان میدهد که حتی خوراکیهای بهظاهر بیضرر مانند پاستیل، درصورت مصرف افراطی میتوانند خطرات جدی برای سلامت داشته باشند.