آب شفابخش تهران‌

تابستان داغ هم از راه رسیده و طبق رسم این فصل مصرف آب آشامیدنی از نوع خنک تگری‌اش هم حسابی بالا گرفته است. هرچند قصه آب و نحوه استفاده از آن این روزها نسبت به گذشته تغییر کرده است. برای مثال آب‌های معدنی برعکس امروز بیشتر برای درمان مورد استفاده قرار می‌گرفت. «اسماعیل عباسی» در «آبنامه تهران» درباره آب‌های معدنی تهران می‌نویسد: «خواص طبی آب‌های معدنی دماوند، آبعلی و لاریجان از گذشته دور مورد توجه مردم بوده است. طب سنتی در سوق دادن گرایش عمومی به استفاده از آب معدنی برای درمان بعضی از بیماری‌ها و کاهش دردهای عضلانی و مفاصل و بهبود بیماری‌های پوست تأثیر زیادی داشت.»

نکته جالب ماجرا اینجاست که استفاده از آب معدنی به‌عنوان آب آشامیدنی میان مردم رایج نبود. اما گویا در مورد خواص آب‌های معدنی شامه خارجی‌ها تیزتر بود و زودتر مورد توجه قرار گرفت. در بخش دیگری از این متن آمده است: «بعضی از جهانگردان و دیپلمات‌های خارجی که به تهران می‌آمدند با آگاهی از خواص آب معدنی این مناطق، آن را می‌نوشیدند و با پر کردن بطری‌هایی که به همراه داشتند آن را به شهر می‌آوردند.» بوی ناخوشایند بعضی از آب‌های معدنی شاید دلیل علاقه نداشتن مردم به مصرف آن بود. اما بعدها با رفت‌وآمد ایرانیان به خارج و رواج مطبوعات و افزایش آگاهی‌های عمومی، استفاده از آب‌های معدنی برای مصارف خوراکی هم مورد توجه واقع شد.