محله‌ای با ۵ حسینیه بزرگ و تاریخی
موضوع: تکیه‌ها
ویژگی: بنای آجری و آیین‌هایی که به ثبت ملی رسیده است
حسینیه‌ها که تا ۳۰ ، ۴۰ سال پیش با نام تکیه خوانده می‌شدند در هر محله‌ای هویت به شمار می‌آیند. 5حسینیه و تکیه بزرگ دیدنی در محله کن نشان از علاقه و ارادت اهالی این محله به برگزاری آیین‌های مذهبی دارد. حسینیه دارقاضی، حسینیه اسماعیلیون، حسینیه میانده و حسینیه محله بالون در کنار حسینیه سرآسیاب از حسینیه‌های قدیمی محله کن هستند که علاوه بر میزبانی عزاداران حسینی در ایام محرم و صفر، از کانون‌های مهم فعالیت‌های اجتماعی در این محله به شمار می‌آیند. حسینیه سرآسیاب قدیمی‌ترین حسینیه محله کن است که قدمتش به 300سال می‌رسد. این را می‌شود از درخت کهنسالی که سال‌هاست همجوار حسینیه قرار دارد تخمین زد. سال ۱۴۰۰ قدمت این درخت را بین ۲۷۰ تا ۳۱۰ سال برآورد کردند و به‌عنوان میراث طبیعی به ثبت رساندند.
بنای قدیمی این حسینیه برخلاف دیگر حسینیه‌های قدیمی که از خشت و گل ساخته شده‌اند، آجری است. در حسینیه سرآسیاب هرچه را که می‌بینید نشانی از تاریخ و قدمت حسینیه دارد. از نمای آجری ساختمان تا طاق‌نماهای قدیمی در طبقات همه معماری قدیمی خود را حفظ کرده‌اند و آنطور که اهالی می‌گویند هیچ‌گونه نوسازی در آنجا اتفاق نیفتاده و حوض وسط حسینیه به همان شکل قدیمی در جای خود باقی است.
شباهتی که میان معماری حسینیه سرآسیاب با تکیه دولت وجود دارد دلیل دیگری بر قدمت 300ساله حسینیه سرآسیاب است. بنای حسینیه سرآسیاب خشت و آجر است و هر چند در بازسازی‌ها سعی کرده‌اند شکل و شمایلی جدید به آن بدهند اما طاق‌نماها و سقف‌های چوبی و نمای آجری حسینیه مانند آنچه در گذشته بوده، حفظ شده است. همچنین احتمال می‌رود که تکیه «دار قاضی» به یاد و در خانه قاضی نامدار محله کن بنا شده باشد. در گذشته سقف تکیه دارقاضی نیز با چادر پوشانده می‌شد. پرده‌ای مربوط به قیام مختار با نام عدالتخانه مختار «مجازات مسببان حادثه عاشورا» هنوز در این تکیه باقی مانده است که بیش از 100 سال قدمت دارد.
