مهمانی در خانه‌های بزرگ محله

شیوه خاص برگزاری جشن‌ها و مراسم‌ در محله نفرآباد-هاشم‌آباد موضوع جالبی است که یکی از پژوهشگران این محله درباره‌اش صحبت می‌کند. رضا بیک می‌گوید: «در گذشته مانند امروز تالارهای پذیرایی وجود نداشت و جشن عروسی‌های محله در خانه‌های بزرگی که صاحبشان افرادی مثل حاج جعفر داروغه کاظم، ارباب سیف‌الله تقوی‌راد، آقای نفر و... بودند، برپا می‌شد. دورتا دور حوض میز و صندلی می‌چیدند. خانم‌ها هم اغلب در طبقه بالای خانه یا خانه همسایه دیواربه‌دیوار جمع می‌شدند.»
بیک در ادامه درباره مراسم خواستگاری چنین می‌گوید: «به‌دلیل نسبت‌های فامیلی که بین اهالی محله وجود داشت، همه با هم در ارتباط بودند و همدیگر را به‌خوبی می‌شناختند. مادران پسردار عموما در مراسم‌ خاصی مثل عروسی، شب‌های محرم و اعیاد مذهبی دختری را نشان می‌کردند و بعد از آن با خانواده قرار مراسم خواستگاری می‌گذاشتند. بعد از مراسم خواستگاری، یک روز قبل از مراسم عقد و عروسی مراسمی به نام خنچه‌برون انجام می‌شد.»
به‌گفته این پژوهشگر، ختنه‌سوران یکی دیگر از مراسمی بود که در این محله طبق سنت انجام می‌شد. برگزاری این مراسم برای اهالی محله اهمیت داشت تا حدی که خانواده‌های ضعیف که امکان برگزاری مراسم را نداشتند مورد حمایت یکی از بزرگان محله قرار می‌گرفتند و به هر طریق برگزار می‌شد.
مراسم‌ مورد توجه دیگر در این محله، مراسم گلریزان است که بیک می‌گوید: «کافی بود برای فردی در محله مشکلی پیش بیاید، همه پهلوانان و بزرگان برای حل آن جمع می‌شدند و مراسم گلریزان برگزار می‌کردند. مراسم گلریزان به این شکل بود که وقتی بزرگان وارد مراسم می‌شدند، جوان‌ها به احترام بزرگ‌ترها بر سر و پایشان گل می‌ریختند، در وصف حضرت علی(ع) نوحه‌ای می‌خواندند و سپس فردی شالی را از کمرش باز می‌کرد و مهمانان داخل شال هر مبلغی که دوست داشتند، می‌ریختند. در نهایت این شال جمع می‌شد و به کسی که نیازمند و دارای مشکل بود، هدیه می‌شد. جالب است که حاضران این مراسم از میزان مبلغ کمک‌کننده‌ها باخبر نمی‌شدند و نسبت به کسی که نیازمند بود، شناختی نداشتند.»