پیام‌آور‌امید

هلیا نصیری  ؛ روزنامه‌نگار

«کر کوهستان» ازجمله آثار هفدهمین جشنواره سینماحقیقت و تصویری ناب از یک تولد است؛ تصویری که در آن تولد یک کودک در طبیعتی بکر رقم می‌خورد.
«کر کوهستان» برای همه کسانی که حضور در طبیعت، نفس‌کشیدن در هوای سالم و دورشدن از تمام ناپاکی‌های زندگی شهری را برای خود یک آرزوی محال می‌دانند، قاب لذت‌بخشی است.  این مستند که تکه‌ای از مجموعه بزرگ‌تری با نام «پا به ماه» ‌‌ است ،یک تولد را به تصویر می‌کشد؛ «پا به ماه» مجموعه مستندهایی است که شهر به شهر و روستا به روستا در تمام جغرافیای ایران می‌چرخد و تصویری از آخرین روزهای بارداری زنان مناطق مختلف ارائه می‌دهد. مجموعه مستندی که سازندگانش آن را اینگونه تعریف می‌کنند: «پا به‌ماه قصه روزهایی از زندگی آدم‌هایی پر از انتظار، نگرانی، عشق، ترس و صبر است؛ قصه آدم‌هایی که خود را تکثیر می‌کنند.»
 بر این اساس «کر کوهستان» هم به‌عنوان تکه‌ای از این مجموعه تولد کودکی را در یکی از مناطق کوهستانی و صعب‌العبور عشایر استان چهارمحال و بختیاری به تصویر می‌کشد. این مستند روزهای پایانی بارداری مادری از عشایر ایران را نشان می‌دهد که در یک طبیعت زیبا و در یک منطقه ییلاقی روزمرگی‌های خودش را پشت‌سر می‌گذارد، آشپزی می‌کند، در کارها به همسرش کمک می‌کند و در عین حال ترسی از زمان و شیوه زایمانش دارد. جذابیت «کر کوهستان» همانگونه که کارگردانش ‌امیرحسین اسیوند بیان کرده، در میانه ماجرا‌بودن آن است. یعنی در این مستند ما با قصه‌ای روبه‌رو هستیم که در لحظه رخ می‌دهد؛ شوهری که برای همسرش از دشت لاله می‌چیند؛ همسری که دلش نمی‌خواهد تا آخرین لحظه‌ای که درد زایمانش شروع نشده از خانه و زندگی‌اش فاصله بگیرد؛ دردی که نیمه شب خانواده را راهی بیمارستان می‌کند و تولد فرزندی که سرانجام رخ می‌دهد و خانواده‌ای که حالا باید به منطقه دیگری کوچ کند. در تمام‌ این قاب‌ها بیننده این قصه در میانه آن داستان است و شیرینی‌ها و سختی‌ها را به‌خوبی درک می‌کند و با آن همراه می‌شود.