آواز کافه غم‌بار

کارسون مکالرز

 معشوق هم ممکن است از هر سنخی باشد. عجیب و غریب‌ترین آدم‌ها هم می‌توانند محرکی برای عشق باشند. پیرمردی که دست و پایش می‌لرزد می‌تواند هنوز هم عاشق دختری غریبه باشد که 20سال پیش در بعدازظهری توی کوچه‌های چیهاو دیده بود. عاشق هم مثل باقی آدم‌ها اینها را می‌بیند، اما کارهای معشوق ذره‌ای در میزان عشقش اثر نمی‌کند. آدمی خیلی معمولی می‌تواند محرک عشقی دیوانه‌وار و پرشور شود؛ عشقی به زیبایی زنبق‌های سمی مرداب. آدمی خوش‌قلب می‌تواند محرکی برای عشقی حقارت‌بار و آزارنده باشد یا دیوانه مردی که تند و نامفهوم حرف می‌زند می‌تواند درون کسی چکامه‌ای لطیف و بی‌تکلف را طنین‌انداز کند. بنابراین تنها خود عاشق است که قدر و منزلت عشق را تعیین می‌کند.