45گره بر ترددهای تهران

سیدمحمد فخار-روزنامه‌نگار

ترافیک از آن‌دست مقوله‌های بحرانی‌است که با شهری در حد و اندازه‌های تهران عجین شده است. سابقه نخستین ترافیک‌های سنگین در این شهر به 6دهه پیش باز‌می‌گردد و هر چه برایش کار و اقدام شود، باز هم کم است. یکی از این گام‌ها مربوط به دوم اردیبهشت‌ماه سال97 بود که شورای شهر تهران طرح «الزام شهرداری تهران به شناسایی و رفع گره‌های ترافیکی و نواقص هندسی معابر و بزرگراه‌ها» را تصویب کرد. طبق این مصوبه باید مراحل شناسایی، تعیین بودجه، ‌تصویب بودجه و رفع گره‌های ترافیکی در معابر شریانی و بزرگراهی پایتخت انجام می‌گرفت. طی دهه‌های اخیر گسترش شهرها و توسعه معابر بزرگراهی در آنها که تشویق‌کننده استفاده از خودروی شخصی بوده است، موجب افزایش حجم سفرها شده تا شهروندان در ساعات پرتردد که میزان تقاضا با عرضه موجود شبکه حمل‌ونقل همخوانی ندارد، با معضل تراکم ترافیک مواجه شوند. حل این مسئله زمانی اهمیت می‌گیرد که درنظرسنجی‌های مختلف و معتبر صورت پذیرفته از شهروندان در کلانشهری مانند تهران، معضل ترافیک به‌عنوان یکی از 2موضوع بااهمیت بالا مورد توجه شهروندان بوده است.
 برای حل این معضل در ابتدا نیاز است نقاط گلوگاهی شناسایی شوند تا به کمک آن راهکارهای خاص هر مقطع به فراخور اصلاح هندسی یا روش‌های مدیریت ترافیکی اصلاح شود. در این مسیر طبق مطالعات شهرداری تهران، مشخص شد 80درصد تصادفات در محدوده‌ 45نقطه تهران رخ داده‌اند که می‌تواند نشان‌دهنده این باشد که نقاطی که دارای بیشترین گره‌های ترافیکی هستند، دارای بیشترین پتانسیل تصادفات نیز هستند. گزارش پیش رو به بررسی این نقاط و اقدامات انجام شده درباره آنها می‌پردازد.