چرا در اهواز موزه نداریم؟

ندا عزیزیه| کارشناس موزه:

یک سوال ساده: چرا ما در اهواز موزه نداریم؟ شاید هیچ‌کدام از ما به اهواز به عنوان شهری دارای هویت مستقل نگاه نکرده‌ایم و هیچ‌گاه احساس تعلق کافی به آن نداشته‌ایم. به عنوان مثال اگر از من یا خانواده‌ام سوال شود کجایی هستید، پاسخ می‌دهیم اصالتا شوشتری، در حالی که هیچ قوم و خویشی در شوشتر نداریم. هنوز که هنوز است، ما خودمان را متعلق به قوم و طایفه خویش می‌دانیم، نه سازه گسترده‌تری به نام شهر. اهواز را به عنوان شهری که سال‌هاست اقوام و ادیان متنوعی را در بستر خود شکل و قوام بخشیده به رسمیت نمی‌شناسیم. امروز مدارس، آموزشگاه‌ها، تیم‌های ورزشی، موسسات خیریه و انجمن‌های مردم‌نهاد ما متشکل از افرادی هستند که هر کدام از بستر قومی و فرهنگی خاصی برآمده‌اند، اما چیزی به اسم «اهوازی بودن» آنچنان که باید  آنها را به هم پیوند نمی‌دهد. 

گناه این شهر چیست که در چشمان ما ‌ارزش کافی ندارد؟ اما در طول تاریخ، گذر کارون بردبار از قلب آن زیبایی‌اش را دوچندان کرده است و با وجود بی‌مهری‌ها و تخریب‌های فراوان، بقایای تاریخ پرافتخارش هنوز در گوشه‌گوشه شهر به جا مانده است. همه این موضوعات سبب شد که ما از موزه‌ها که از شاخص‌های مهم شهری هستند و به شهرها هویت منحصربه‌فردی می‌دهند، غافل شویم.
موزه سازه‌ای است که اجازه می‌دهد از دریچه فرهنگ رسمی با یکدیگر به گفت‌وگو بنشینیم و ماهیت تفاوت‌ها و اشتراکات خود را دریابیم. موزه می‌تواند یک فرهنگ را در یک منطقه جغرافیایی به رسمیت بشناسد. در واقع آنچه به صورت شفاهی یا آیین در دل زندگی جاری است در موزه مکتوب و مستند می‌شود. 

در زمینه موزه‌ها چند نکته است که حتما باید به آن توجه شود:
الف: سه بنای موزه هنرهای معاصر اهواز و بنای موزه منطقه‌ای در وسط پارک جزیره و بنای سه‌گوش دارای اولویت ساماندهی و توجه جدی برای تبدیل به موزه هستند.
ب: بافتی که نام آن را فرسوده نهاده‌ایم بخشی از تاریخ فراموش‌شده ماست. ای کاش به جای پرداخت وام‌های بازسازی، وام‌هایی نیز برای مرمت این بخش از تاریخ شهرمان و تبدیل آن به کاربری فرهنگی و گردشگری در اختیار مردم قرار گیرد.
پ: افراد علاقه‌مندی در استان هستند که مجموعه‌های بی‌نظیری از آثار فرهنگی، مردم شناختی، سکه و اسکناس و تمبر جمع‌آوری می‌کنند. آثاری که بعد از مرگ آنها در خطر نابودی و فراموشی قرار دارند. این موضوع ضرورت احداث موزه در اهواز را افزایش می‌دهد.
ت: اعتباراتی که در استان به موزه‌ها تخصیص داده می‌شود صرفا برای ایجاد موزه است و اعتباری به منظور نگهداری و نهادینه کردن موزه‌ها در جامعه محلی وجود ندارد. این موضوع حیات موزه‌ها را در طول زمان با خطر جدی مواجه می‌کند.