حرکت جهان به ‌سوی بی‌ثباتی و قحطی

سازمان ملل هشدار داده است که کمبود بی‌سابقه غذا می‌تواند شورش‌ها و اعتراضات گسترده‌ای را در ده‌ها کشور جهان رقم بزند. به‌گفته دیوید بیسلی، رئیس برنامه جهانی غذای سازمان ملل متحد، کمبود مواد غذایی در گوشه و کنار جهان می‌تواند منجر به آغاز اعتراضات، شورش‌ها و ناآرامی‌های سیاسی گسترده‌ای در جهان شود.
خبرگزاری رویترز به نقل از بیسلی نوشته که کمبود مواد غذایی در کشورهایی که به واردات گندم از اوکراین و روسیه وابسته هستند، می‌تواند به‌زودی به یک بحران جدی تبدیل شود. او گفته است که حتی پیش از آغاز جنگ اوکراین هم جهان تحت‌تأثیر افزایش قیمت سوخت و همه‌گیری کرونا، با بحران کمبود مواد غذایی مواجه بوده است. در آن زمان همه تصور می‌کردند که این بدترین حالت ممکن است، اما جنگ آغاز شد و وضعیت اکنون اسفبارتر از گذشته است.
اوکراین سالانه غذای مورد نیاز 400میلیون نفر را تامین می‌کرده است. این کشور تولید‌کننده 42درصد از روغن آفتابگردان، 16درصد از ذرت و 9درصد از گندم جهان است. سومالی کشوری است که به‌صورت کامل وابسته به واردات گندم از روسیه و اوکراین است. مصر هم 80درصد از غلات خود را از این دو کشور تامین می‌کند. حتی برنامه جهانی غذای سازمان ملل هم 40درصد از گندم مورد نیاز برنامه‌های جهانی خود برای حمایت از گرسنگان را از اوکراین تامین می‌کرد و با آغاز جنگ و پس از افزایش ماهانه هزینه‌های عملیاتی این سازمان به 70میلیون دلار، مجبور شد جیره چندین کشور را نصف کند.
بیسلی با اشاره به افزایش هزینه حمل‌ونقل، کود و سوخت در کنار همه‌گیری کرونا، بحران جنگ اوکراین و تغییرات اقلیمی به‌عنوان عوامل کلیدی ایجاد بحران کمبود غذا، اعلام کرد طی 5سال گذشته جمعیت افرادی که به گرسنگی مزمن مبتلا هستند، از 650میلیون نفر به 810میلیون نفر افزایش یافته است. او همچنین می‌گوید که در دورانی مشابه آمار افرادی که شوک گرسنگی را تجربه کرده‌اند از 80میلیون نفر به 325میلیون نفر رسیده است. این افراد گروهی هستند که در سطحی بحرانی از ناامنی غذایی زندگی می‌کنند.
به‌گفته رئیس برنامه جهانی غذای سازمان ملل متحد، پس از رکود اقتصادی سال‌های 2007 تا 2009، افزایش قیمت کالا و تورم منجر به آغاز شورش و ناآرامی در 48کشور جهان شد. امروز اما فاکتورهای اقتصادی جهان بسیار وخیم‌تر از 15سال پیش است و در صورتی که چاره‌ای برای مهار این بحران اندیشیده نشود، قحطی، بی‌ثباتی و مهاجرت‌های گسترده در جهان رخ خواهد داد؛ همانطور که تاکنون در سریلانکا، تونس، پاکستان و پرو رخ داده‌ است.