دختران بهشتی من

هادی محمدیان؛ کارگردان انیمیشن و فیلمنامه‌نویس

از قدیم شنیده‌ایم که می‌گویند دختر رحمت است و پسر نعمت؛ من تا زمانی که صاحب دختر نشده بودم، معنی این جمله را نمی‌فهمیدم، ولی الان که 4دختر دارم، خیلی بیشتر درک می‌کنم که دختر واقعا رحمت و نور است. دختر، مظهر عطوفت، مهربانی، لطافت و زیبایی خداست. این جملات ممکن است شعاری و کلیشه‌ای به‌نظر برسد ولی برای این موضوع واقعا مصادیق زیادی در زندگی شخصی دارم.
خانه ما به‌خاطر حضور این دختران بهشتی، محیط متفاوتی است. افراد بیرون خانواده درباره ما تصورات مختلفی دارند ولی هیچ‌کس به شعفی که ما از حضور این دختران داریم و ارتباط خوبی که بین من به‌عنوان پدر و دختران‌مان هست، واقف نیست. بنده خدایی به من می‌گفت آدم‌ها وقتی ازدواج می‌کنند و بچه‌دار می‌شوند، اهلی می‌شوند و وقتی دختر‌دار می‌شوند، علاوه بر اهلی‌شدن، بیشتر آدم می‌شوند. به‌نظرم دخترها انسان‌های بسیار فهیم و با‌احساسی هستند و شما در مقابلشان اجازه خطا‌کردن ندارید. من وقتی در خانه هستم، باید مراقب رفتار و کردار خودم باشم که مورد بازخواست و قهر دخترانم قرار نگیرم.
وقتی که به خانه می‌آیم، فضای خانه چنان احساسی و عاطفی است به هیچ عنوان مشکلات و مسائل بیرون از خانه یادم نمی‌ماند. کافی است وارد خانه شوم تا تمام غم و غصه‌هایم را فراموش کنم. شاید این خودخواهانه باشد که بگویم آدم باید دختردار باشد تا مأمنی برای آسایش و آرامش‌اش داشته باشد ولی این واقعیت است. تمام تلاش من این است این ارتباط و ایجاد فضای آسایش و آرامش دوطرفه باشد. وقتی به اندازه آنها کوچک می‌شوم و با آنها بازی می‌کنم، دنیا و سختی‌ها و مشکلاتش را فراموش می‌کنم و آن روی زیبای دنیا را که خدا برای انسان‌ها آفریده، می‌بینم. شاید دیگران فکر کنند ما وقت برای بازی و توجه به دخترانمان نداریم، اما شکر خدا بیشتر از بقیه خانواده‌های کم‌فرزند به ما خوش می‌گذرد. درست است که فرزندان من همه دخترند اما بسته به تفاوت‌ها و سن‌هایشان، رنگ‌آمیزی‌های مختلفی دارند؛ یکی درونگراست یکی برونگرا، یکی پرانرژی است، یکی آرام‌تر و این باعث می‌شود من هم به‌عنوان پدر، منعطف باشم و از این رنگ‌آمیزی لذت ببرم. من و همسرم همیشه تلاش می‌کنیم محیطی آرام و شاد داشته باشیم. من همسرم را هم یکی از دخترانم حساب می‌کنم و از ته دل آرزو می‌کنم همه دخترانم مثل همسرم شوند. ما خانوادگی سفر را خیلی دوست داریم، قبلا فکر می‌کردم خانواده، برای سفر‌رفتن دست و پاگیر خواهند بود اما شکر خدا با توجه به روحیه خستگی‌ناپذیری همسرم در سفر و مشکلاتش، تقریبا هیچ آخر هفته‌ای را در خانه نمی‌مانیم و در سفر هستیم. شکر خدا بچه‌ها هم خیلی همکاری می‌کنند. ضمن اینکه با توجه به شرایط اقتصادی این روزها ما بسیار تلاش می‌کنیم که سفرهای کم‌هزینه داشته باشیم تا بتوانیم بیشتر سفر برویم.
همیشه پیش خودم می‌گویم خدا من را خیلی دوست داشته که دختردار شده‌ام. امیدوارم امانتدار خوبی باشم و بتوانم از دسته‌گل‌هایی که خداوند به ما عطا کرده، مراقبت کنم.