جزئیات تغییر محدودیت‌های کرونایی

مریم سرخوش- روزنامه‌نگار

شاخص‌های رنگ‌بندی و اعمال محدودیت‌های کرونایی در شهرها تغییر می‌کند. احمد وحیدی، وزیر کشور دیروز با اعلام این خبر گفت:‌ «در دوره قبلی رنگ‌های قرمز، نارنجی و زرد و آبی برای شهرها درنظر گرفته شده بود اما با توجه به اینکه شرایط متفاوت شده، برخی از محدودیت‌های قبلی به‌عنوان مثال برای شهرهای قرمز هم‌اکنون اعمال نمی‌شود، درصورت تصویب ستاد ملی مقابله با کرونا محدودیت‌ها متناسب با شرایط موجود درنظر گرفته می‌شود که این طرح جمع‌بندی شده و برای تصویب به ستاد ارسال می‌شود.»
پیش از این، رنگ‌بندی شهرها با تمرکز بر میزان بستری‌ها بود، یعنی به ازای هر 4نفر در ۱۰۰هزار نفر رنگ‌بندی زرد، 6نفر در ۱۰۰هزار نفر نارنجی و ۱۰نفر در ۱۰۰هزار نفر قرمز تعیین می‌شد. اما اکنون به‌گفته حمید سوری، رئیس کارگروه بهداشت و پیشگیری قرارگاه عملیاتی ستاد ملی مقابله با کرونا قرار است شاخص‌های رنگ‌بندی با رویکرد پیشگیرانه و تعیین سطح خطر پیش از وقوع اپیدمی صورت بگیرد. او در توضیح بیشتر به همشهری می‌گوید: «ممکن است رنگ‌بندی‌ها وجود داشته باشد اما دیگر استناد به میزان بستری‌ها نیست و ضریب سختگیری، میزان پروتکل‌های بهداشتی و میزان تست‌گیری‌ها هم در این موضوع نقش خواهند داشت. البته رنگ‌بندی‌ها بیشتر کاربرد مدیریتی خواهند داشت تا مداخلات مناسبی صورت بگیرد.»

طرح جدید هزینه‌بر نیست
اساس رنگ‌بندی و اعمال محدودیت‌ها با توجه به اینکه یک منطقه در وضعیت آبی و منطقه دیگر در وضعیت قرمز قرار دارد از همان ابتدا اشتباه بود و منجر به گمراهی مردم، سیاستگذاران و تصمیم‌گیرندگان می‌شد. این نکته‌ای که رئیس کارگروه بهداشت و پیشگیری قرارگاه عملیاتی ستاد ملی مقابله با کرونا به آن اشاره می‌کند و درباره تغییر در اعمال محدودیت‌ها می‌گوید: «در اعمال محدودیت‌ها باید ارزیابی خطر با شاخص‌ها و معیارهای درست صورت بگیرد و رویکرد آن پیشگیرانه باشد. مهم این است که در اپیدمی‌های پیش‌رونده که کرونا هم جزو آنهاست، بتوانیم مداخلات قبل از رخداد داشته باشیم.»
سوری با اعلام اینکه وقوع پیک اومیکرون را 2ماه پیش پیش‌بینی کرده بودیم، می‌گوید:«هنر ما این است که از رخداد اپیدمی جلوگیری کنیم یا بار ناشی از آن را به حداقل برسانیم. رنگ‌بندی‌ها پس از وقوع پیک می‌توانند گمراه‌کننده باشند. از این پس شاخص‌هایی ازجمله نسبت تست‌های مثبت به تست‌های گرفته شده، فعال بودن تیم‌های واکنش سریع هوشمند و سنجش میزان آلودگی با ویروس هم درنظر گرفته می‌شود. البته تست‌ها باید به شکل فعال باشند، نه با تمرکز بر مراجعه افراد دارای علامت که نمی‌توانند تصویر درستی از گردش بیماری به ما ارائه دهند.
سنجش میزان آلودگی با ویروس هم باعث می‌شود که نسبت به وقوع زودهنگام یک پیک آگاه شویم. فعال بودن تیم‌های واکنش سریع هوشمند هم باعث تحلیل و پیش‌بینی درست از شاخص‌ها و معیارهای طغیان‌ بیماری می‌شود.»
 سوری درباره اینکه با تغییرات جدید آیا می‌توان به فروکش کردن پیک ششم و قطع روند متوالی پیک‌های کرونا امیدوار بود، توضیح می‌دهد: «در پیک اومیکرون ما از مرحله پیش‌رخداد گذشتیم و حالا گرفتار آن ‌شده‌ایم. اکنون باید مداخلات، اقدامات زودبازده، تصمیم‌گیری‌ها و اجرای سریع داشته باشیم ازجمله مراقبت شدید از گروه‌های پرخطر، خودقرنطینگی، اقدامات حمایتی و مراقبتی در منزل و شناسایی کانون‌های پرخطر در کشور. از این پس قرار است بیماریابی به‌صورت پیش‌رخداد صورت بگیرد و مصوبه اخیر ستاد ملی مبنی بر تفویض اختیار به استان‌ها هم با توجه به همین مداخلات هوشمندانه و زودبازده صورت گرفته است. نباید از تهران برای کل کشور نسخه پیچید و بهترین راهکار این است که اصول و چارچوب کلی در سطح کشوری تدوین و در سطح منطقه‌ای تصمیم‌گیری شود.»
او همچنین درباره هزینه‌بر بودن تغییرات این طرح هم می‌گوید: «بیماریابی فعال یک درصد هزینه‌های مدیریت اپیدمی را به‌خود اختصاص می‌دهد و فایده آن بیشتر از هزینه‌های درمان است. هزینه درمان فرد مبتلا به کرونا به‌طور متوسط 30میلیون تومان است و این عدد در مقابل انجام یک تست با قیمت 30تا 60هزار تومان قابل مقایسه نخواهد بود. همچنین مشکلات مربوط به زیرساخت‌های بیمارستانی، رنج و درد ناشی از ابتلا، از دست دادن عزیزان و حتی هزینه‌های غیرمستقیم بیماری را هم باید درنظرگرفت.»