پاپایا

خربزه‌ ‌درختی یا «پاپایا»، میوه‌ای با کاربرد بسیار در درمان بیماری‌هاست که چند سالی است به‌عنوان گنج پنهان سیستان‌وبلوچستان مطرح شده. این میوه غنی از ویتامین‌های Cو A و آهن و خاصیت اصلی آن آنزیم پاپایین است؛ همان ویژگی پیسین یکی از آنزیم‌های شیره‌ معده که به تجزیه‌ پروتئین کمک می‌کند. فیبرین موجود در این میوه برای انعقاد خون مفید است. برگ‌های آن حاوی عنصر کارپین است که در بی‌نظمی‌های قاعدگی و اختلالات گوارشی نظیر اسهال بسیار مفید است.
 ارقام محلی پاپایا، عمدتا در سیستان‌و‌بلوچستان و اندکی نیز در در هرمزگان وجود دارد. درختان این میوه در سیستان‌و‌بلوچستان به‌صورت باغ مستقل وجود ندارند بلکه به‌صورت معدود در مرز باغات کاشته شده می‌شوند که برابر آمار ارائه شده از سوی سازمان جهادکشاورزی استان، بیش از 25هکتار را شامل می‌شوند.
جز پاپایا میوه‌های گرمسیری دیگری نیز در شهرهای جنوبی سیستان‌و‌بلوچستان برداشت می‌شود که هیچ جای کشور دیده نشده و شاید شناخته شده هم نباشند. ازجمله این میوه‌ها می‌توان به جم، کلیر، کنار و چیکو اشاره کرد.
طبق اعلام سازمان جهادکشاورزی سیستان‌و‌بلوچستان، سالانه از سطح 480هزار هکتار از باغ‌های استان بیش از 500تن میوه گرمسیری برداشت می‌شود.
پاپایا یا خربزه درختی را می‌توان برای درمان زخم‌ها، جلوگیری از سرطان و تقویت مو هم استفاده کرد و میوه جم، ضربان قلب را تنظیم و به درمان کم‌خونی بدن کمک می‌کند. میوه درخت بیابانی کلیر نیز مانند داروی انرژی‌زا عمل می‌کند.