مائده امینی- روزنامهنگار
در دنیای رسانههای سریع، بزکشده، مدیاهای رنگارنگ، صوت و تصویر... روزنامهها دیگر روی بورس نیستند. این انزوای کاغذهای خبررسان البته به ایران خلاصه نمیشود و همه جهان درگیر پاندمی نخواندن روزنامههای چاپی شدهاند. اگرچه حالا دیگر محتوای تولید شده در این جهان مکتوب هم در بستهبندیهای مدرن ارائه میشوند اما در نهایت فروش روی دکه، بازاری است که بهنظر میرسد تا حدودی از دست رفته است. البته قاعده اعدادی که محبوبیت روزنامهها را به تصویر میکشد در ایران استثناهای بسیاری دارد؛ برای مثال در 3ماه اول سال2020، هیچ روزنامه چاپی مهمی بیش از یکمیلیون نسخه در روز منتشر نکرده است - که منجر به کمترین موفقیت این صنعت از سال1940شده است- اما برآوردهای غیررسمی نشان میدهد که این عدد در کشور ما، برای بعضی روزنامهها تا روزانه 4هزار نسخه هم پایین آمده است. نتایج پایش میدانی روزنامه همشهری نشان میدهد که اصلیترین دلیل روزنامه نخواندن افراد در این روزگار تنبلی برای خواندن مطالب طولانی است. براساس نتایج نظرسنجی روزنامه همشهری که از بین 123نفر انجام شده، 45درصد این افراد گفتهاند که زمان و حوصله خواندن گزارشهای طولانی را ندارند اما 35درصد جامعه موردبررسی به اخباری که توسط روزنامههای مکتوب منتشر میشود اعتماد کافی ندارند. همچنین بقیه افراد حاضر در این نظرسنجی تمایلی به پیگیری اخبار یا مراجعه به دکه برای خرید روزنامه ندارند یا بر این باورند که موضوعات موردمطالعه آنها در صفحات روزنامهها وجود ندارد و ترجیح میدهند برای مطالعه سراغ مجلات تخصصی یا کتابها بروند.
واکاوی محبوبیت کاغذهای خبررسان
اقتصاد و سیاست، اصلیترین صفحاتی است که مردم برای خواندن آنها در روزنامهها وقت میگذارند
در همینه زمینه :