قبولخرداد
مسعودمیر- روزنامه نگار
این چند جمله نم تازگی است به خبری که برای بیات شدنش هنوز خیلی راه داریم پس یادتان باشد که جشنواره جهانی فیلم فجر از همین دوره سی و هشتم بالاخره توسط فیاپف مهر تأیید دریافت کرد و شد یکی از جشنوارههای قابل اعتنای سینمایی دنیا که فدراسیون جهانی انجمن تهیهکنندگان سینما آنرا به رسمیت میشناسد. حالا از پَسِ خبر نم زده باید رسید به این مهم که خوب ما را همه میدانند و بدمان را رفقا. پس جشنواره جهانی فجر که به کوشش دبیر سابقش چند باری توسط ناظران فیاپف نمره قبولی در امتحانات ثلث گرفته بود و حالا در دوره اکنون و با دبیر جدید قبول خرداد شده است را باید با احترام و علاقه به چند توصیه ساده اما ضروری توجه داد. اول اینکه برای رسیدن به تراز اعتبار جشنوارههای معتبر دنیا باید به اندازه همه سالهای غیبت و درجا زدن کوشید. فجر به این سادگیها برلیناله نمیشود اما نباید کوشش و دوراندیشی را گم کرد و از یاد برد معتبرها اندک اندک اعتبار به جیب و شخصیت و حال و وضعیت خود افزودهاند. نکته دوم تن دادن به قواعد برگزاری جشنوارههای الف دنیاست؛ قاعده خرید رسمی فیلم برای پخش و البته پرهیز از ساییدن تیغ سانسور بر پیکره آثار. مدیران جشنواره باید تعارف را کنار بگذارند، اگر به این اصول اعتقاد ندارند معتقد شوند و اگر لازم است مقامات بالادستی را به این مهم توجه دهند که جشنواره جهانی داشتن مخاطب جهانی دارد و این تماشاگران، بخش ویژهتر و جدیتر مخاطبان سینما را تشکیل میدهند پس باید اثر خوب را با سازوکار خوب و بیاعمال سلیقه به تماشا بنشینند. نکته سوم به واقع درخواست برای ارتقای بیوقفه کیفیت برگزاری و اداره جشنواره است. تلاشهای خاص اهالی فجر جهانی از ابتدای مستقل شدن از فجر ملی غیرقابل انکار است اما بهبود دوره به دوره کیفیت جشنواره باید به هدفی جدی بدل شود. خرید و نمایش فیلمهای معتبر، دعوت از مهمانان نامی، ارتقای کیفیت برگزاری از شرایط نمایش فیلم گرفته تا بالا بردن استانداردهای جانبی جشنواره و خلاصه در یک کلام قدم زدن به سمت افق معتبر شدن نباید فراموش شود...