کوتاهی در برابر رزمندگان را چه‌کسی پاسخگوست؟ 1

 هفته‌دفاع‌مقدس یادآور حماسه دلاورمردانی است که به‌دنبال نام و نان نبودند. جان خود را در طبق اخلاص گذاشتند و تقدیم آرمان‌های انقلاب و اسلام کردند. آنان برای دفاع از آرمان‌های حسینی به ندای خمینی لبیک گفتند تا انقلاب در همان ابتدا متوقف نشود. اکنون با گذشت بیش از 40سال از آغاز جنگ تحمیلی، یادگاران سرافراز آن در پیچ و خم دستگاه‌های اجرایی گرفتار شدند و مسئولان هم با تساهل و تسامح و به‌سادگی از کنار حقوق قانونی آنان می‌گذرند. برابر بند ژ ماده ۸۷ قانون برنامه ششم توسعه مقرر شده بود مسئول ارائه خدمات به رزمندگان 8سال دفاع‌مقدس، سازمان تامین اجتماعی نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران (ساتا) باشد. اکنون چهارمین سال قانون برنامه 5ساله ششم در حال سپری شدن است، ولی خبری از سازمانی که متولی امور رزمندگان باشد، نیست. ستاد کل نیروهای مسلح و وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح با بی‌توجهی به قانون موجبات تضییع حقوق رزمندگان را در دستگاه‌های اجرایی کشور فراهم کرده‌اند. در قانون برنامه ششم توسعه، تکالیفی برای دولت پیش‌بینی شده است که با انجام آن بخشی از حقوق تضییع‌شده رزمندگان، همسر و فرزندان آنان تامین خواهد شد، ولی کسی تاکنون پیگیر آن نبوده و اگر پیگیر بوده‌اند، نتیجه‌ای در بر نداشته است. برای تحقق این حقوق قانونی نیاز به سازمانی است که امور رزمندگان را پیگیری کند. در قانون این وظیفه بر عهده سازمان تامین اجتماعی نیروهای مسلح (ساتا) گذاشته شده است، اما این سازمان تاکنون اقدام در خور توجهی برای پیگیری حقوق رزمندگان انجام نداده است. حقوق رزمندگان در قوانین پراکنده به تصویب رسیده است. مجلس شورای اسلامی در قوانین مختلف تعهداتی را برای دولت و دستگاه‌های اجرایی درباره رزمندگان پیش‌بینی کرده، ولی آنان سرگردانند. آنان نمی‌دانند برای پیگیری این تسهیلات به کجا مراجعه کنند، چه‌کسی یا چه سازمانی متولی امور آنان است که با مراجعه به آن سازمان مطالبات خود را پیگیری کنند. در بند ۲ ردیف ب ماده ۸۸ قانون برنامه ششم توسعه تامین حداقل معیشت رزمندگان باسابقه 6ماه حضور در جبهه که فاقد شغل یا درآمد هستند به میزان حداقل حقوق کارکنان دولت پیش‌بینی شده است، ولی نهاد متولی در نیروهای مسلح چه به جهت کیفی و چه به جهت کمی تاکنون از اجرای کامل این قانون به بهانه عدم‌تامین منابع مالی خودداری کرده است. بسیاری از رزمندگان با شرایط فوق در انتظار برقراری این حداقل کمک‌معیشت هستند و آنان که آن را دریافت می‌کنند، کمتر از نصف حق قانونی به آنان پرداخت می‌شود. این قانون سال‌ها قبل از قانون برنامه ششم توسعه نیز به تصویب رسیده بود، ولی طی این سال‌های طولانی اجرای ناقص و محرومیت بخش زیادی از رزمندگان جای تامل دارد. برابر بند ۱ ردیف ث ماده ۸۸ قانون برنامه ششم توسعه، رزمندگان با حداقل 6ماه سابقه حضور در جبهه و همسر و فرزندان آنان از پرداخت حداقل ۳۰ درصد هزینه شهریه تحصیل در دانشگاه آزاد اسلامی، دوره‌های شبانه دانشگاه‌های دولتی، دانشگاه پیام‌نور و سایر دانشگاه‌های مورد تأیید وزارتخانه‌های علوم، تحقیقات و فناوری و بهداشت درمان و آموزش‌پزشکی وفق بودجه سنواتی معاف هستند، ولی تاکنون در این زمینه با گذشت بیش از 3سال از تصویب قانون، اقدامی صورت نگرفته است.