خورشید ونیزی

مسعود میر ـ روزنامه نگار

در روزهایی که سینماها هر سانس نفس‌تنگی دارند و سالن‌ها با تنفس مصنوعی وام و حمایت‌های گاه و بیگاه و بخشنامه‌های کم‌رمق، فعلا زنده هستند، خبر خوب چونان کشف واکسن و دارویی تأیید‌شده همه را کیفور می‌کند. در روزهای گذشته یکی از همین خبرها جامعه سینمایی کشور را مشعوف کرد و به همین بهانه این رؤیای چله‌تابستانی را برای 40روز دیگر مکتوب می‌کنیم با امید و آرزو.

خورشید محبوب تابستانی
فیلم سینمایی «خورشید» زمستان سال گذشته در سی‌و‌هشتمین جشنواره فیلم فجر بر بلندای کوه سیمرغ‌نشین پرتوافشانی کرد. جشنواره فیلم فجر چون عنوان بین‌المللی‌اش را ‌چند‌سالی است به رویدادی بهاری عاریه داده ‌است، برای آن تبصره فستیوال‌های بین‌المللی دنیا جهت پذیرش فیلم منعی ایجاد نکرد و خلاصه خورشید برای تلألو در هفتاد‌و‌هفتمین جشنواره ونیز درخواست داد. حالا چند روزی است که می‌دانیم خورشید در ونیز و در بخش مسابقه این رویداد سینمایی پذیرفته شده و قرار است در نیمه‌های شهریور در یکی از معدود جشنواره‌های الف دنیا که به‌خاطر اوضاع کرونایی هنوز تعطیل نشده و به فستیوالی آنلاین بدل نشده است، به نمایش دربیاید.
خورشید در جشنواره فیلم فجر سیمرغ بلورین بهترین فیلم را شکار‌کرد و هنگام نمایش با موج رضایت نسبی تماشاگران همراه شد. مجیدی دوباره به روزهایی بازگشته که موفقیت‌های سینمایی‌اش را آنگونه تجربه کرده ‌بود. دنیای کودکان و استفاده از نابازیگران از یکسو و حضور درخشان دو سه بازیگر درجه‌یک از سویی دیگر، سبب شد تا خورشید بدرخشد و خیلی‌ها را دوباره به مجید مجیدی امیدوار کند.

جایزه باران دایره خورشید
 خورشید در جشنواره فیلم فجر عنوان بهترین فیلم را از آن خود کرد. حالا باید امیدوار بود تا در شهریور ماه، دار‌و‌دسته فیلم خورشید بتوانند سایه‌شان را روی شیرطلای ونیز بیندازند و اینگونه هم بیش از یک دهه حضور نه‌چندان درخشان مجید مجیدی در سینمای جهان را با خنکای فراموشی تحت‌تأثیر قرار دهند و هم 20سال بعد از شکار شیرطلایی ونیز توسط جعفرپناهی، دوباره ایران و سینمای فاخرش را در دایره توجه قرار‌دهند.
20سال بعد از پنجاه‌و‌هفتمین دوره جشنواره فیلم ونیز در سال‌۲۰۰۰ میلادی که در واقع موفق‌ترین سال حضور سینمای ایران در تاریخ جشنواره ونیز بوده است، حالا باید امیدوار بود. 20سال قبل جعفر پناهی با فیلم «دایره» در بخش مسابقه رسمی حضور داشت و شیر طلایی بهترین فیلم جشنواره را برای سینمای ایران هدیه آورد.

خورشید کودکانه و حرف‌های دیگران 
بچه‌های خانه خورشید کودکان کاری بودند که می‌خواستند کار کنند تا از زندگی جا نمانند. آنها در دنیای آدم بزرگ‌ترها معصومیت خویش را با وعده و وعید در سردابه‌ها گم می‌کردند و امید داشتند تا سرانجام از چاه نمناک زندگی سخت و روزگار بد به خورشید فرداها و خوشبختی لبخند بزنند. شاید برخی از آنهایی که فیلم را دیده‌اند، معتقدند برخی از همین پلان‌های تقلا برای رهایی در فیلم کشدار از آب درآمده اما به هر حال برای رسیدن به خورشید باید صبور بود و امیدوار...