رویدادهای فرهنگی همواره، فرصتی برای رشد آگاهی‌های مردم در عرصه‌های مختلف اجتماعی و فرهنگی و سیاسی‌اند. این رویدادها به‌طور معمول توجه بخش مهمی از جامعه را به خود جلب می‌کنند، حاشیه‌های فراوانی ایجاد می‌کنند و به بحث پیرامون مسائل مختلف اجتماعی و فرهنگی در کشور دامن می‌زنند. آنها بخش مهمی از فضای عمومی‌اند که آگاهی‌های اجتماعی و فرهنگی در آنها مجال رشد می‌یابند و فرهنگ کشور را قوام و دوام می‌بخشند.
یکی از سوءتفاهم‌های تاریخی نقد فیلم در ایران ارزش‌گذاری فیلم‌ها براساس طبقه‌بندی اجتماعی کاراکترهاست. معروف‌ترین مجادله قلمی تاریخ سینمای ایران که سر اکران «قیصر» مسعود کیمیایی درگرفت ریشه در همین نگاه داشت؛ اینکه هوشنگ کاوسی و هوشنگ طاهری به‌عنوان مخالفان فیلم، جای استدلال درباره اثر، به‌استهزا و تحقیر کاراکترها پرداختند؛ تصور غلطی که در سال‌های بعد هم ادامه یافت که معروف‌ترینش پرونده «لمپنیسم در سینما» بود که انتهای دهه60 در ماهنامه فیلم منتشر شد.
جشنواره فیلم فجر در حالی از دیروز آغاز شد که به‌عنوان فردی که به نوعی عضو خانواده فیلم مستند است با دوگانه عجیبی روبه‌رو شده‌ام؛ از یک سو خوشحال و از سوی دیگر بی‌تفاوت! داستان حضور بخش فیلم‌های مستند در جشنواره فجر همواره با پرسش‌های زیادی بر سر جایگاه و اصالت حضور مواجه بوده است.
