خودسانسوری را سانسور کنیم

صبا شادور- روزنامه‌نگار

بهرنگ دزفولی‌زاده کارگردان سینما با فیلم «بی‌صدا حلزون» در بخش نگاه نو سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر حضور دارد. کارگردانی که پیش از این، تجربه هنرعکاسی بیش از 90فیلم سینمایی، مجموعه تلویزیونی و تله‌فیلم را در کارنامه خود داشته و چندین فیلم کوتاه ساخته است. اما این بار در مقام کارگردان پا به عرصه سینما گذاشته است.
دزفولی‌زاده درباره نخستین تجربه حضور خود در سینما با فیلم «بی‌صدا حلزون» گفت: همیشه فیلم‌های اجتماعی با مضمون خاص مدنظرم بوده است. یاد گرفته‌ام که ارتباطم را با افراد مختلف جامعه قطع نکنم. هر موضوعی که بتواند ناخودآگاه من را تحریک کند، به آن فکر و در ذهنم آن را تبدیل به یک قالب فیلم داستانی می‌کنم.
او در ادامه بیان کرد: در واقع فکر ساخت «بی‌صدا حلزون» از چند سال پیش در ذهن من شکل گرفت. داستان این فیلم از یک آتلیه عکس می‌آید که تبدیل به فیلمی شد که مرتبط با زندگی ناشنوایان است. از همین ابتدا بگویم که واقعا فیلم سختی را تجربه کردم.
این عکاس با تجربه درباره حضور بازیگران چهره در فیلم «بی صدا حلزون» گفت: معیار من برای انتخاب بازیگرها این بود که کدام بازیگران سینما می‌توانند به نقش فیلم نزدیک باشند؛ چرا که فیلم درباره ناشنوایان است و طبعا با زبان اشاره شخصیت‌ها به ایفای نقش می‌پردازند. اصولا ناشنوایان از صورت و دست‌ها به جای زبان بهره می‌برند؛ پس نیاز بود تا بازیگرانی را انتخاب کنم که به این اتفاق نزدیک باشند. مسئله بعدی ریسکی بود که در انتخاب بازیگران داشتم، چرا که می‌خواستم آنها را در شرایط متفاوتی از بازی قرار دهم. به نوعی این ریسک را به جان خریدم و از طرفی فکر می‌کنم بازیگران این فیلم، بازیگران جسوری بودند که این نقش‌ها را در این فیلم پذیرفتند.
دزفولی‌زاده با اشاره به مضمون خاص این فیلم عنوان کرد: نزدیک شدن به زندگی ناشنوایان در بستر داستانی که برای فیلمم انتخاب کرده بودم، باعث شد تا به زندگی واقعی این قشر از افراد جامعه نزدیک‌تر شوم.
او در ادامه به سرمایه‌گذار این فیلم مرتضی شایسته اشاره کرد و گفت: این نخستین تجربه فیلمسازی من در عرصه کارگردانی بود و انتخاب سرمایه‌گذار و مسائل این چنینی واقعا باعث شد در ادامه ساخته شدن این فیلم، واقعا پیر شوم. یک عده در سینما هستند که به این هنر به چشم شغل نگاه می‌کنند و اصولا به آنها خوش می‌گذرد. اما من عاشق سینما هستم و باید بهای سنگین آن را هم بپردازم. خوشبختانه سرمایه‌گذار این فیلم خصوصیات خوبی داشت که یکی از آنها داشتن دانش و دغدغه فرهنگی بود.
کارگردان جوان سینما درباره این دوره از جشنواره فیلم فجر بیان کرد: دیدگاه صاحبان سینما بر این است که جشنواره فیلم فجر ویترین خوبی برای بازخورد زحمت و تلاش یک تیم فیلمساز است. چرا که فیلمسازان این هیجان و تکاپو را دارند که فیلم را به جشنواره فجر برسانند. ما هم می‌دانیم که تولیدات یک سال در عرصه سینما، در جشنواره فجر می‌تواند از هر ژانر و طیف متفاوتی باشد. به نوعی هرشخصی به اندازه سلیقه و انگیزه درونی‌اش می‌تواند از این ویترین بهره‌برداری کند. من معتقدم اگر کسانی که به‌عنوان سرمایه‌گذار و متولی برگزاری این جشنواره‌ها هستند کمی افق دیدشان را تغییر و افزایش دهند و همراه با فیلمسازان مختلف باشند، قطعا در هر دو طیف دولتی و غیردولتی فیلم‌های متفاوتی تولید خواهد شد. درصورتی که به این موضوع هم فکر کنیم که خودسانسوری را از کارو حرفه مان دور کنیم. امیدوارم در عرصه کارگردانی در این مسیر درست‌ترین راه را انتخاب کنم که مجبور به‌خودسانسوری نباشم.

 یاد گرفته‌ام که ارتباطم را با افراد مختلف جامعه قطع نکنم. هر موضوعی که بتواند ناخودآگاه من را تحریک کند، به آن فکر و در ذهنم آن را تبدیل به یک قالب فیلم داستانی می‌کنم