مرگ بدون جنازه

محمد ناصر احدی_روزنامه نگار

یکی از شخصیت‌های فیلم «داستان ازدواج» در جایی از فیلم می‌گوید: «طلاق مثل مرگِ بدون جنازه است.» چنین تعبیر به ظاهر ساده‌ای به خوبی پیچیدگی‌ای را که در گسست رابطه دو انسان مستتر است عیان می‌کند و اساسا همین پیچیدگی امری روزمره و به ظاهر ساده و پیش‌پاافتاده است که نوا بامباکِ کارگردان را به سمت چنین سوژه‌ای سوق داده است. تعمق در موضوعات ساده‌ای که همچون خاری در جان انسان می‌خلد و روح آدمی را مشوب می‌سازد، بدون سقوط در ورطه فلسفه‌بافی، کاری است که بامباک نشان داده در آن تخصص دارد. این کارگردان مستقل آمریکایی در سال 1995کارش را در سینما با فیلم «لگدزنان و جیغ‌کشان» آغاز کرد و با همین نخستین فیلمش ستایش‌های بسیاری را برانگیخت. 10سال زمان برد تا بامباک برگ برنده دیگری از آستینش درآورد و ثابت کند که موفقیت فیلم نخستش از سر بخت و اقبال نبوده و ذهنی خلاق و نکته‌بین در پس آن قرار داشته است. «ماهی مرکب و نهنگ» در سال2005 به‌عنوان پنجمین فیلم بامباک در مقام کارگردان نامزد جایزه اسکار بهترین فیلمنامه غیراقتباسی شد و در جشنواره ساندنس ـ که محمل کشف بسیاری از استعدادهای دنیای سینماست ـ و چند جشنواره دیگر جوایز مختلفی به‌دست آورد. اما فیلمی که مخصوصا در ایران نام بامباک را بر سر زبان‌ها انداخت، «فرانسیس ‌ها» (2012) بود که گرمای داستان ساده‌اش تا قلب تماشاگران رسوخ می‌کند. این فیلم داستان رقصنده جوانی است که برای پیداکردن جای درستش در زندگی مدام شلنگ‌تخته می‌اندازد و آرام و قرار ندارد و از تمام وجودش مایه می‌گذارد تا با همه اشتباهاتش بتواند پا به پای والس زندگی پا عوض کند و به بدنش پیچ و تاب دهد. البته نباید سهم گرتا گرویگ، بازیگر نقش فرانسیس، را در دلنشین‌شدن این شخصیت از یاد برد. این روزها بامباک با درام برگمانی داستان ازدواج که از تأثیرات وودی آلن نیز بی‌بهره نیست، بار دیگر در کانون توجه کسانی قرار گرفته که سینما برایشان بیش از دنیای ابرقهرمانی مارول است؛ درامی که این سؤال را پیش می‌کشد که آیا طلاق می‌تواند عشق را از تمام وجوه یک رابطه بزداید و سنگ قبری بر کوهی از خاطرات و عواطف مشترک باشد؟ جز این، سؤال دیگر این است که با ستایش‌هایی که نصیب این فیلم شده، آیا در اسکار امسال بختی برای به‌دست‌آوردن جایزه دارد؟ باید منتظر ماند و دید.

چه فیلم‌هایی نوابامباک را به سینما علاقه‌مند کرد؟

«جنگ‌های ستاره‌ای»
کارگردان: جورج لوکاس


«آرواره‌ها»
کارگردان: استیون اسپیلبرگ


«سلطان کمدی»
کارگردان: مارتین اسکورسیزی


«تسخیرناپذیران» 
کارگردان: برایان دی پالما


«منهتن»
کارگردان: وودی آلن


«گوشواره‌های مادام...»
کارگردان: ماکس افولس


2 بازیگر پر امید اسکار 2019

آدام درایور
آدام درایور از مادری اهل ایالت ایندیانا و پدری اهل ایالت آرکانزاس متولد شد و تحت تربیتی مذهبی پرورش یافت. او که سال2009در رشته هنرهای زیبا مدرک کارشناسی گرفت، با ایفای یکی از نقش‌های مکمل سریال کمدی «دختران» بود که نامی برای خود دست و پا کرد. درایور که تجربه بازی روی صحنه تئاتر را هم در چنته دارد، بیشتر به‌خاطر نقش‌هایی که در فیلم‌های «لینکلن»، فرانسیس‌ها، جنگ‌های ستاره‌ای، «پترسون»، «سکوت»، «لوگان خوش‌شانس»، «بلکککلنزمن» و «مرده‌ها نمی‌میرند» شناخته می‌شود. او که یک‌بار برای فیلم بلکککلنزمن نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شده بود، امیدوار است این بار بتواند برای نقش تحسین‌شده چارلی در فیلم داستان ازدواج به مجسمه طلایی اسکار برسد.


اسکارلت جوهانسون 
اسکارلت جوهانسون که این روزها گران‌ترین بازیگر زن سینماست و با ایفای نقش «بلک ویدو» در مجموعه فیلم‌های انتقام‌جویان مارول طرفداران زیادی در میان سینماروهای جوان دارد، با ایفای نقش نیکول در داستان ازدواج و همینطور به‌خاطر نقشی که در فیلم «جوجو خرگوشه» ساخته تایکا وایتیتی برعهده داشته، یکی از امیدهای جایزه اسکار سال2019 به شمار می‌رود. جوهانسون با هوشمندی به تناوب انتخاب‌هایی در میان سینمای مستقل و سینمای بدنه هالیوود دارد که همین رویه باعث شده بتواند در قالب طیف متنوعی از نقش‌ها ظاهر شود. جوهانسون که متولد سال1984 است، نخستین بار در 10سالگی و در سال 1994جلوی دوربین رفت و از آن زمان تاکنون در فیلم‌هایی مثل «مردی که آنجا نبود»، «امتیاز نهایی»، «ویکی کریستینا بارسلونا»، مجموعه «انتقام‌جویان»، «لوسی»، «درود بر سزار» و... بازی کرده است.