به حرمت قلم‌ها و قاب‌ها
مهدی توکلیان _ عکاس و روزنامه‌نگار
چه زیباست مرور یک‌سال تلاش برای یادآوری 365روز دل در گرو محبت و عشق به مردم گذاشتن و چه لذتی بالاتر از آینه تمام‌نمای مردم شدن. زمانی که گره‌ای از مشکلی با نوشته و عکس شما باز شد و عطر گل‌های سرخ آمیخته با سرودهای سبز، چشمه‌های جاری محبت درختان بهاری و پرواز پرستوها را معنا دادند.آنگاه که پیگیری رسانه‌ای شما خبرنگاران متعهد به‌ثمر می‌نشیند، آنچه از نگاهتان می‌تراود امید است و شادی و صداقت و اشتیاق. طنین گام‌های پرتلاش و خستگی‌ناپذیرتان صریر سکوت را شکست و غبار از چهره خاطرات قدیمی شست. هنر گفتمان وگفت‌وگو و عکس‌ها‌یتان هویت‌های فراموش‌شده را زنده کرد و عهدی با اصالت‌های فراموش‌شده بست. همت و جدیت شما راویان قصه‌های حقیقی، پیوند عاطفی و قلبی مردم را قوتی دگرباره بخشید و سختکوشی‌های شما خبرنگاران هنرمند، پنجره‌ای به ایوان خانه‌های قدیمی گشود و به گلدان‌های اطلسی و شمعدانی کنار حوض‌ها و پنجره‌ها سلامی دوباره داد.
از ماجرا‌ها و خبر‌ها و اتفاق‌هایی که نمی‌دانستند سخن گفتید، در کنارشان سرودید و خواندید و مرور کردید. ترویج صداقت و کرامت و سخاوت در سطرهای عاشقانه‌تان سرلوحه درس زندگی شد تا بر صفحه‌های رسانه‌تان نقش ببندد و محبوب دل‌های مخاطبانتان شود. وعده‌های بسیاری از مسئولان به همت شما به وعید تبدیل شد. از صبح شنبه تا غروب جمعه همراه همیشگی مخاطبانتان بودید. آرزوهایتان تلاش در مسیر خدا و خدمت به خلقش در هنگامه نیازمندی‌ها ستودنی است. ضرباهنگ گام‌هایتان برای خدمت استوار باد. هفدهمین روز از مرداد تنها بهانه‌ای است برای قدر‌دانی از همت و تلاش و غیرت و زحمت‌های شما که در زمره تلاشگران و دغدغه‌مندهای ایران اسلامی هستید.
