حقوق مراجعان روان درمانی

عاطفه کمالو ـ ‌روانپزشک

 خوشبختانه در سال‌های اخیر اقبال مردم به مداخله‌های غیردارویی سلامت روان، اختصاصا روان‌درمانی فردی و زوج درمانی بیشتر شده و پیوسته در حال افزایش است. در بخش پیشین این نوشته به تعدادی از حقوق مراجعان روان درمانی که عدم‌رعایت آنها از سمت درمانگر می‌تواند منجر به کاهش تأثیر درمان یا حتی آسیب به درمانجو یا درمانگر شود اشاره شد: رازداری، ارجحیت منافع درمانجو، عدم‌تغییر رابطه درمانی به رابطه دوستانه، انجام درمان فقط در محیط درمانی و عدم‌تماس فیزیکی. در ادامه به تعداد دیگری از حقوق مراجعان پرداخته خواهد شد.
1- درمان دارویی: ممکن است برای درمان سریع‌تر یا کامل تر، در کنار روان‌درمانی به مصرف دارو نیاز داشته باشید. البته هرگز به توصیه روانشناس و بدون ویزیت پزشک، دارو مصرف نکنید.
2-درمان همزمان آشنایان: اگر کسی از نزدیکان شما مایل است روان‌درمانی‌اش را با درمانگر شما شروع کند، موافقت یا عدم‌موافقت شما به‌عنوان درمانجو‌ی اول مهم است. اگر از اینکه فرد آشنای شما، درمانگر مشترک با شما داشته باشد احساس خوبی ندارید به درمانگر خود بگویید.
3- ارتباط مجازی: امروزه، ارتباط مجازی درمانگر و درمانجو مورد مناقشه است. اگر ارتباط مجازی بدون تعیین قوانین و چارچوب مشخص صورت گیرد یا اطلاعات زندگی شخصی درمانگر را فاش کند، می‌تواند روند درمان را مختل کرده و به درمانگر و درمانجو صدمه بزند.
4-تصمیم‌گیری به جای مراجع: درمانگر حرفه‌ای برای شما تصمیم نمی‌گیرد. اگر درمانگر شما درباره ازدواج، بچه دار شدن، مهاجرت یا هر تصمیم بزرگ یا کوچک دیگرتان، به‌صورت مستقیم نظر یا دستوری ابراز کرد، احتمالا در مسیر مخالف درمان و استقلال در حرکت هستید.
5-قضاوت شخصی: درمانگر نباید در جلسه درمانی قضاوت‌گر باشد. اگر از اینکه درمانگرتان شما را قضاوت کرده یا دیدگاه شخصی و نه علمی او به جلسه وارد شده است، حتما درباره احساس خود به او بازخورد بدهید.