سالمرگ
سالمرگ
ابوسعید فضل‌الله بن احمد بن محمد بن ابراهیم میهنی (ابوسعید فضل‌الله بن ابوالخیر احمد) مشهور به شیخ ابوسعید است .
ابوالخیر (۴۴۰-۳۵۷قمری) عارف و شاعر نامدار ایرانی‌تبار قرون چهارم و پنجم را سقراط شرق می‌دانند. تأثیر سقراط‌وار او بر اندیشه مشرق‌زمین بر هیچ محقق و دانشمندی پوشیده نیست؛
چندان که در بخش مهمی از شعر پارسی چهره او در کنار مولوی و خیام قرار می‌گیرد، بی‌آنکه خود، شعر چندانی سروده باشد. در تاریخ اندیشه‌های عرفانی‌اش در بالاترین سطح اندیشمندان این گستره پهناور در کنار حلاج، بایزید بسطامی و ابوالحسن خرقانی به‌شمار می‌رود؛ همان کسانی که سهروردی آنها را ادامه دهندگان فلسفه باستان و ادامه حکمت خسروانی می‌خواند.
کتاب‌هایی که برپایه سخنان بوسعید گردآوری شده است عبارتند از: اسرارالتوحید فی مقامات شیخ ابی‌سعید تألیف محمدبن منور بن ابی سعد بن ابی ظاهر بن ابی سعید و چند اثر از این دست. او گرچه عملا در گردآوری معارف صوفیه اثر جداگانه‌ای به‌جای نگذاشته است با وجود این در همه‌جا نام و سخن او هست. چندین کتاب از سخنان وی به‌وسیله دیگران نگارش یافته و دو سه نامه سودمند مهم که به ابن‌سینا فیلسوف نامدار زمان خود نوشته از او بر جا مانده است.
در همینه زمینه :