• پنج شنبه 13 اردیبهشت 1403
  • الْخَمِيس 23 شوال 1445
  • 2024 May 02
یکشنبه 21 مرداد 1397
کد مطلب : 26575
+
-

یادگار سیره نبوی

علی‌اصغر تقوی| رئیس مرکز فقهی جوادالائمه (ع):


امام جواد(ع)، جوان‌ترین امام شیعه، حدود 25 سال عمر کرد و از این مدت 17 سال دوران امامت و ولایت ایشان بود. دوست و دشمن به علم فوق‌العاده و فضل و کرامت ایشان معترف بودند و هستند. در زمان حیات ایشان، با وجود سن کمش، هیچ‌یک از علما و بزرگان ادیان را یارای مقابله علمی و بحث با وی نبود چون علم امام(ع) از معدن فضل الهی می‌آمد. ابعاد عرفانی، معنوی و عبادی، زهد و ورع و تقوا و جود و کرم شخصیت وی و اخلاق و رفتارش با مردم همگی دلایل سرآمدی آن امام(ع) بر برترین مردمان زمان خویش بود.  با هجرت اجباری امام رضا(ع) به توس برخی از چهره‌های علمی حجاز به سمت خراسان حرکت کردند، به خصوص بعد از برپایی کرسی‌های مناظره از سوی مأمون و راه‌اندازی بحث میان مذاهب اسلامی که در یک طرف آن امام رضا(ع) حضور داشت و شیوه پاسخگویی و علم و فضل ایشان بر همگان روشن و مبتنی بر منابع علمی و دینی مورد قبول طرف مناظره بود.  در دوران امام جواد(ع) دشمن برای تخریب امامت شیعه در جمع‌ها، بزرگان علمی را به خیال خود با طرح مشکل‌ترین مسائل علمی و دینی در مقابل ایشان قرار می‌داد. برخی از بی‌بصیرت‌ها که نور امامت در جانشان نفوذ نکرده بود و در امامت یک کودک شک داشتند، در این جلسات حضور می‌یافتند و با امام‌(ع) به بحث می‌پرداختند. اما این گوهر ارزنده علم همه را متحیر و متعجب می‌کرد. وی، همانند پدرش، چنان با استدلال و بر اساس قرآن به سوالات پاسخ می‌داد و مسائل را می‌شکافت که همگان چاره‌ای جز قبول اعجاز وجود او نداشتند.  

در آن زمان رفتار و گفتار امام جواد(ع) یادآور سیره نبوی و خلق و خو و تواضع ایشان در میان دوست و دشمن در بلاد مختلف شهره عام و خاص بود. توجه امام به حلال و حرام و مستحب و مکروه، در کنار توجه به نماز که بسیار مورد تاکید ایشان بود، به دین جان تازه‌ای بخشید.  دوران امام جواد(ع) اوج قدرت مامون و عباسیان بود. ایشان در مبارزه سیاسی و ایستادگی مقابل آنان تا جایی پیش رفت که دشمن مجبور شد ایشان را همانند دیگر ائمه(ع) از سر راه خودکامگی و ظلم و جور خویش بردارد بنابراین آن امام (ع) در جوانی به دست ظالمان به شهادت رسید.  شجاعت، قدرت و عظمت روحی امام جواد(ع) لرزه بر پیکر غاصبان خلافت می‌انداخت. نقل شده است امام‌(ع) در 9 سالگی جایی ایستاده بودند که مامون وارد شد. همه از ترس فرار کردند ولی امام‌(ع) و اطرافیانش ایستادند. مأمون پرسید: چه شد که شما ایستادید و فرار نکردید؟ امام‌(ع) فرمود: کسی که مرتکب خلافی نشده است، فرار نمی‌کند.

امام می‌خواست به او القا کند که کسی از غیر ظالم فرار نمی‌کند و مگر تو ظالمی که باید از تو فرار کرد و اگر چنین است، چرا ظلم می‌کنی؟  جوانان ما باید با شجاعت و جرات همچون امام‌(ع) جوانمان وارد قضایا و مسائل شوند و عرصه را بر دشمنی مثل رئیس‌جمهوری آمریکا که از یک تفکر سیاسی منطقی و عقلایی برخوردار نیست، با آن همه دشمنی و جسارت که نسبت به ملت ما دارد تنگ کنند. جواب او را باید به شیوه‌ای داد که برای دیگران هشدار باشد. این آگاهی سبب می‌شود دایره ظلم و جور دشمن محدود و در نهایت به انزوا کشیده شود. زندگی سراسر نور امام جواد(ع) را نمی‌شود در این مجال کوتاه تبیین کرد، اما به قدر قطره‌ای از دریای فضل و کرم ایشان بیان شد. علاقه‌مندان باید در مورد سیره و سبک زندگی امام‌(ع) مطالعه کنند و از آن درس بیاموزند. 
 

این خبر را به اشتراک بگذارید