مشکل از آمار است

متهـــــــمان به‌هم‌ریختگی بازارها در اقتصاد ایران بسیارند و عوامل مؤثر بر تب قیمتی کالاهای سرمایه‌ای نیز همچنین. در این میانه، مسکن نیز مانند خودرو و لوازم‌خانگی یا حتی اقلامی مانند بستنی و دستمال‌کاغذی با افزایش قیمت مواجه شده و اگر درمانی برای آن تجویز شود، می‌تواند با تغییراتی اندک، برای کل اقتصاد هم تعمیم یابد. البته نگاه محمد اسلامی، وزیر راه و شهرسازی به ماجرای مسکن کمی با دیگران متفاوت است و گویا می‌تواند با کمی حذف آمار و تشویق مردم به نخریدن، مشکلات این حوزه را رفع ‌و رجوع کند.
وزیر راه می‌گوید: «آماری که پیش‌تر و هم‌اکنون از قیمت‌های خریدوفروش و اجاره مسکن توسط بانک مرکزی ارائه می‌شود، صرفاً آماری و غیرتحلیلی است» از اظهارات اسلامی چنین برمی‌آید که او، انعکاس وضعیت بازار مسکن در آمارهای «غیر تحلیلی» بانک مرکزی را اثر حباب‌‌سازی‌ عده‌ای در قیمت مسکن می‌داند که نباید به آن اهمیت داد. وزیر راه که پیش‌تر به مردم توصیه کرده بود برای حل مشکل مسکن، فعلا خرید نکنند، پیرو دیدگاه کارشناسی اخیر خود نیز توصیه کرده است: معاونت مسکن و ساختمان وزارت راه و شهرسازی تلاش کند تا گزارشی به رئیس‌جمهوری از بخش مسکن ارائه شود که ضمن واقع‌نمایی، دربرگیرنده مسائل و درعین‌حال راهکارهای مؤثر در کنترل بازار مسکن باشد.
اینکه متولیان مسکنی وزارت راه چقدر از واقعیت کف بازار اطلاع دارند، مشخص نیست؛ اما آنچه مشخص است این بزرگواران در کنار تلاش‌هایی که خالصانه برای بهبود اوضاع بازار مسکن انجام می‌دهند، از یک اصل مهم غافل هستند و با همان نگاه درون‌سازمانی، بازار مسکن را دید می‌زنند؛ درنتیجه تمامی آنچه با استدلال درون‌سازمانی آنها جور نباشد را نفی می‌کنند. 2 سال پیش نیز، معاونت مسکن و ساختمان وزارت راه در اقدامی محیرالعقول، آمارهای مربوط به شاخص دسترسی مسکن را برای سال‌های 88به بعد تعدیل کرد تا دوره انتظار مسکن که در سال 97به بیش از 31سال رسیده بود، در ویترین آماری خودشان به 18سال کاهش یابد. کاری که در شرایط فعلی نیز قرار است برای آمار معاملات مسکن انجام شود.