محسن صفری| انگار قرار نبود آب خوش از گلوی خانواده عسکری محمدیان پایین برود. پدر خانواده دوبار به فینال المپیک رسید ولی هر دو بار دستش از مدال طلا کوتاه ماند.عسکری محمدیان در المپیک سئول به سدی به نام سرگئی بلوگلازوف از شوروی برخورد کرد، کتفش شکست و با مدال نقره به کشور برگشت. در المپیک بارسلون بار دیگر به فینال رسید و اینبار جان اسمیت مانع کسب مدال طلا شد. انگار تقدیر بود که عسکری با اسطورههای کشتی، همدوره و هموزن باشد و آنها در بزنگاهها مانع درخشش عسکری محمدیان شوند. همه این شکستها و پیروزیها نام عسکری محمدیان را در کشتی جاودانه کرد.محمدیان در مسابقات جهانی 1999 ترکیه، مربی تیم ملی بود که با شکست دبیر در مقابل هارون دوغان کنار تشک نتوانست خودش را کنترل کند و بغضش ترکید. مرد بیشیلهپیله ساروی مدتی از کشتی دور بود تا اینکه دوباره با حضور محمدحسین محمدیان، همه یاد عسکری افتادند.پسر خوشقدوهیکل عسکری محمدیان، دلاورانه روی تشک یکهتازی میکرد. محمدحسین سال2014 راهی مسابقات جهانی شد که با مدال برنز به کشور بازگشت. همه امید به حضور او در المپیک ریو داشتند. همهچیز خیلی خوب پیش میرفت که باز هم اتفاقات بد سراغ خانواده محمدیان آمد.عسکری محمدیان با گذشت حدود 5سال از آن زمان اینطور میگوید: «اخبار عکس محمدحسین را نشان داد، همسرم را صدا زدم که بیا نگاه کن. که اعلام شد محمدحسین محمدیان فرزند عسکری محمدیان بهدلیل استفاده از مواد نیروزا 4سال از کشتی محروم شد. همان زمان من مردم! ازش پرسیدم، گفتم پسر اگر این کار را کردی به من بگو که قسم خورد و گفت نه.» عسکری محمدیان با بغض ادامه میدهد: «همهجا نامه زدم همهکار کردم ولی هیچکس کاری نکرد. کسی نمیداند 4سال به ما چه گذشت. بعدها فهمیدم فدراسیون هیچ تلاشی برای بخشش محمدحسین نکرده.» محمدحسین بعد از 4سال محرومیت، از مسابقات قهرمانی کشور کارش را شروع کرد و در مسابقات رنکینگ ایتالیا کایل اسنایدر قهرمان جهان و المپیک را شکست داد. اما دیروز روز خوبی برای خانواده محمدیان بود اعضای مجمع هیأت کشتی مازندران ریاست هیأت کشتی استان را برای 4سال به عسکری محمدیان سپردند تا مرهمی بر زخمهایی باشد که در این مدت کشتی و مدیرانش به او زدهاند. مبارک باشد مرد نقرهای!
مرد نقرهای به حقش رسید
در همینه زمینه :