فرشته مرگ همان جا که جان و جهانش بود، آمده بود سراغ او. درست مقابل تالار سنگلج. وقتی که داشت وارد تالار میشد تا به اجرای نمایش «هملت با سالاد فصل» بپردازد؛ همان جا بود که سکته در دو شکل قلبی و مغزی به او حمله کرد، اما عمرش به دنیا بود و زنده ماند تا خوشبختانه در برابر نامش عنوان زندهیاد نیاید؛ بهروز بقایی.
حرف همان حرف همیشگی است؛ حرفی که انگار در این حدود 120سالی که از عمر سینمای ایران میگذرد، کلیاتش را حفظ کرده و فقط جزئیات لحن و ادبیات تحمیلیاش تغییر کرده است.